13de Reisverslag

Het laatste reisverslag uit Zuid-Amerika, nummer 13 vanuit het 13de land van onze reis. Vanuit een warm, druk en prettig Rio de Janeiro.

Karin's contribution in English is the last part of this paper.

Boaz:
In Puerto Madryn zijn we naar het schiereiland geweest. Daar heb ik op het eerste uitkijkpunt zeeolifanten, black chest eagle, cuis chico (zuidelijke dwerg cavia) en een gordeldier gezien. Bij de tweede uitkijkpost heb ik zeeleeuwen en heel veel jonkies gezien. We hoopte ook orka's te zien, want die wachten tot er een jonkie meegezogen word met de stroming. Ook weer heel veel cuis chico's en een heel leuk gordeldier. Op de terugweg ook nog een aantal struisvogels.

Daarna naar Buenos Aires, want vanaf daar konden we naar Iguazu de Braziliaanse kant en Argentijnse. Iguazu was echt geweldig, we hebben er heel veel racoons gezien en ook een catfish, schildpadden, alligator en een aapje. Daar na door naar Rio de Janeiro waar we midden in het Carnaval zitten. Carnaval is heel anders dan ik het had verwacht, ik had meer parades verwacht, maar het was een vrachtwagen met een band erop en zo'n 500 man er omheen allemaal in kostuum. Ook zijn we naar het strand geweest eindelijk weer eens lekker zwemmen.

Tikal:
In Puerto Madryn hebben we een auto gehuurd om naar een beroemd schiereiland te gaan. Op het schiereiland hebben we rondgereden opzoek naar struisvogels, pinguïns, walrussen, zeeolifanten, walvissen en zeehonden. We hebben uiteindelijk pinguïns op een meter gezien en daarna zijn we naar de volgende plek gereden waar we zeeleeuwen hebben gezien. Na een tijdje staan wachten ben ik terug naar de auto gegaan om daar in de schaduw te gaan zitten toen er opeens een gordeldier naast me stond en om me heen liep. Ik heb daar 10 minuten gezeten en toen ging die weg. We hebben uiteindelijk nog op de terugweg struisvogels gezien en voor de rest niks meer.

Een paar dagen later zijn we met de bus naar Buenos Aires gegaan. We zaten in een leuk hotel en hebben weinig gedaan in de stad. Daarna met de bus naar THE IGUAZU FALLS het was heel mooi en nat, we zijn er een dag geweest. Die dag daarna zijn we met de bus naar Rio de Janeiro gegaan, het carnaval is super leuk. Er rijden auto's door de straat waar dan een band op staat te spelen. We zijn ook naar het strand gegaan wat ook super tof was. Over een paar dagen gaan we naar Sydney.


Erik:
Maandag 17 feb. komen we (na 24 uur bus) behoorlijk vermoeit aan in Puerto Madryn. Het adres wat we van andere reizigers hebben gekregen blijkt vol te zijn, de jongens zijn te moe om nog een stap te verzetten en blijven bij de bagage. Karin en ik op pad maar we hebben ons verkeken op de afstanden van de woonblokken en lopen heel veel om ook vaak te horen: sorry we zijn vol. Uiteindelijk vinden we een betaalbaar appartementje met uitzicht op de boulevard en het strand, nog geen 100 meter van de plek waar de jongens met de rugzakken staan. Onze nog niet herstelde knieën en enkels hebben het wederom zwaar te verduren gehad.

Het stadje en de plek waar we zitten zijn relaxed en we besluiten hier een aantal dagen te vertoeven. Het is duidelijk geen Patagonië meer want het is een badplaats (ook al ligt het formeel nog wel in de provincie Patagonie), hier hebben veel rijkere uit Buenos Aires hun vakantiehuis. Dinsdag en woensdag wordt er eigenlijk alleen maar in het appartement rondgehangen en kunnen we gelukkig nog wat van de Olympische Winterspelen zien, zelfs de 50 meter lopen naar het strand lijkt teveel moeite.

Donderdag dan toch weer een actief dagje, we huren een auto en gaan naar een schiereiland (Peninsula Valdes), het schiereiland staat bekend om zijn grote kolonies Zeeolifanten; Zeeleeuwen en Pinguïns. Eerst moet er echter nog wel 160 km gereden worden over grotendeels onverharde wegen en een behoorlijke entreegeld betaald worden. Langs de weg staan steeds waarschuwingsborden over overstekende Herten en Guanaco's, echter het enige wat in grote getalen oversteekt zijn grijze Patrijzen, ze scharrelen in de berm langs de weg en schijnen er een sport van te maken om vlak voor je auto nog even over te steken. Er liggen daardoor ook vele dode op de weg, ik weet ze gelukkig allemaal te ontwijken.

De eerste stopplek is bovenaan het strand maar je mag niet naar beneden waar het merendeel van de Pinguïns zijn, gelukkig staan er nog wel een paar te poseren op het duin. De tweede plek (van de zeeolifanten) lijkt al uit te draaien op een teleurstelling, de paar olifanten liggen lui op het strand maar ook hier mogen we niet echt in de buurt komen. Enigszins beteuterd lopen we terug naar de parkeerplaats en wordt onze dag ineens helemaal goed gemaakt door een harig Gordeldier die tussen de auto's loopt te scharrelen, echt gaaf! We rijden door naar het laatste punt waar grote kolonies Zeeleeuwen bij elkaar liggen, ook hier weer een behoorlijke afstand maar toch wel indrukwekkend. Opnieuw op deze parkeerplaats een harig Gordeldier die zelfs bij Tikal op schoot gaat zitten en mee eet van zijn cake. Karin krijgt ook nog haar pleziertje omdat we op de terugweg nog 2 Patagonische Struisvogels tegenkomen.

Vrijdag 21 feb. nemen we weer eens plaats in een nachtbus waar we na 18,5 uur op zaterdag aankomen in Buenos Aires, niks gereserveerd en er is weer zeer veel vol van de beoogde hostels. Onze laatste keuze heeft gelukkig nog een kleine 2 persoons kamer vrij waar nog een matrasje en onze matjes bij kunnen om toch met zijn vieren te kunnen liggen. De volgende dag wel naar een grotere 4pers. kamer voor bijna hetzelfde bedrag, notabene de enige kamer in dit hostel met eigen badkamer. Een relaxende eigenaar en (te relaxed) personeel in combinatie met een patiotuin en leuke reizigers zorgen voor een prettig verblijf in het hart van de stad. Buenos Aires is een gave stad en bevalt ons zeer goed.

Op zondag organiseert de eigenaar een Asado (BBQ met vooral grote lappen vlees), we eten en drinken met 14 man de hele middag, we zijn die dag voor de rest ook niet meer in staat om wat dan ook nog te ondernemen. Maandag met de metro naar het busstation om onze kaartjes voor de laatste 2 etappes te kopen, Igauzu (watervallen) en Rio de Janeiro. De jongens met tegenzin meegesleept, ook naar wat pleinen; parkjes en de indrukwekkende begraafplaats waar ook Eva Perron (Evita) ligt. Dinsdag zijn Karin en ik maar een dagje zonder de jongens op stap gegaan maar hebben we wel kaartjes voor 's avonds gekocht voor een Tangoshow in een beroemd restaurant daterend uit 1858 en nog helemaal in stijl. De show is niet helemaal het ding van de jongens maar ze kunnen het gelukkig uiteindelijk wel waarderen, het was immers ook indrukwekkend. Na het uitchecken op woensdagmorgen heb ik de hangende winter Jasmijn nog even een flinke snoeibeurt gegeven.

Yo, we mogen weer eens in de bus. Woensdag eind van de middag vertrekt onze bus naar Igauzu waar we 20,5 uur later aankomen. De beroemde watervallen van Igauzu (2 km lang en een dropoff van 260 meter) vormen het grensgebied tussen Argentinië, Brazilië en Paraguay. We vinden vlakbij het busstation aan Argentijnse kant een eenvoudig hostel. Vermoeid maar toch gelijk op pad omdat we de volgende dag alweer de bus in moeten naar Rio.

We gaan begin van de middag met een taxi naar de Braziliaanse kant van de watervallen omdat daarvan gezegd wordt dat ze het mooist zijn. Vanaf de entree, die overigens aan deze kant peperduur is (meer dan 100 USD), gaan we met een bus naar de watervallen. Ja, het is zeer indrukwekkend! Tijdens onze wandeltocht langs de (druk bezochte) watervallen komen we een grote groep Rancoons (wasberen) tegen, ook dit is zeer indrukwekkend. Ik zit op mijn knieën om een deel van de groep te fotograferen terwijl een ander deel van de groep tegen mij opklimt op zoek naar eten, lachen.

Terug naar onze taxi en op weg naar de Argentijnse kant van de watervallen. De entree is 70 USD en we gaan hier met een treintje naar de loopbruggen aan de bovenkant van de watervallen. Tijdens de wandeltocht over de loopbruggen spotten we een grote Meerval aan de oppervlakte, verderop schildpadden en een kleine krokodil, op de terugweg nog een Capucijnaapje. De hele rits aan kleinere watervallen en staand bovenop een platform bij de grote dropoff zijn fantastisch! Wat ons betreft is de Argentijnse kant veel meer de moeite waard door de vele verschillende wandelnivo's en doorzichten. Begin van de avond zijn we weer terug in ons hostel, helemaal verrot maar ongelofelijk voldaan, wat een fantastisch geweld!

Vrijdagmiddag 28 feb. vertrekt onze bus met 2 uur vertraging naar Rio, voorlopig de laatste lange zit maar dan ook wel gelijk 26 uur. Zaterdag eind van de middag komen we aan in deze gigantische grote en drukke stad. Het is de eerste volle dag van het carnaval en het is een chaos op het busstation. Karin heeft gelukkig een klein enigszins betaalbaar appartementje geboekt in de wijk Flamengo, wat nog redelijk centraal is. We hebben slechts een taxi nodig maar er zijn ongeveer 100 wachtenden voor ons en er zit geen enkele beweging in omdat er blijkbaar geen taxi's beschikbaar zijn. We besluiten om met volle bepakking op weg te gaan naar het metrostation, het is ver maar we hebben geen andere keus. Als we bijna bij het station zijn vinden we een taxi en doet Tikal zijn inmiddels beroemde uitspraak: dit doe ik noooooit meer!

We hebben voor 8 dagen een zeer klein appartementje op de 9de verdieping van een flatgebouw (het doet me denken aan onze studententijd), overal om ons heen staan alleen maar hoge flats. We zijn op en ondanks het carnaval sluiten we onze deze avond op in onze nieuwe woning. Zondag rustig aan en de omgeving verkend, eind van de middag op straat wat carnavalskleren aangeschaft en ons 's avonds in het carnavalsgeweld gemengd. Gaaf! Een band op een rijdende wagen gevolgd door duizenden feestgangers, dwars door onze wijk. Het is bijna 30 graden en ik loop met blote borst, stropdas en een pruik. Er is overal op straat drank verkrijgbaar (tegen normale prijzen) en er word veel gedronken (zeg maar gerust gezopen), vooral bier; gintonic en wodka. De sfeer is uitbundig en gezellig, wat een feest!

Maandagmiddag is er in wijk Gloria een groot Beatles festival, 20.000 man die meeblairen met een band die alle nummers van de Beatles spelen, maar dan met een groep van 50 trommelaars die er een stevige samba beat onder leggen, de nummers worden ineens een stuk levendiger. Iedereen is verkleed, overal waar je kijkt, dag en nacht. In de metro en in de bussen is het een groot feest, drank mag overal en als je alleen in een luier over straat gaat kijkt niemand vreemd op. De mode dit jaar is mannen in vrouwenkleren. Als Karin 's morgens broodjes gaat halen staan de laatste en ook de eerste al weer vrolijk aan een biertje.

Eind van de middag zitten we via de metro in Copacabana, lekker even naar het strand alvorens ons daar ook in het carnaval te begeven. We eten even een hamburger bij een tentje met de 3 meest chagrijnige en ongeïnteresseerde meiden die ik ooit heb gezien, dat kan dus blijkbaar ook. Het is druk op het strand en de golven hoog en krachtig. 's Avonds een stukje carnaval meegepakt op de boulevard maar het is niet zo indrukwekkend en uitgelaten zoals bij ons in de wijk, maar wel lekker ontspannen. Ondanks dat het carnaval hier bij Boaz op zijn wensenlijstje stond, vindt hij het veels te druk en vindt het slechts aardig. Tikal vindt het allemaal maar raar gedoe, onze kinderen zijn duidelijk niet geschikt voor carnaval.

Dinsdag zijn Karin en ik op het strand van Flamengo en genieten we 's avonds nog wel van het carnaval, de jongens hangen een dag achter hun ipad. Woensdag een bezoek aan 1 van de 7 wereldwonderen namelijk het Jesus beeld op de berg midden in de stad. We hebben het beeld van afstand al gezien maar het lijkt heel klein en ver weg. Toch ben je er met de taxi vrij snel want het grenst aan onze wijk. De entree is belachelijk duur en de mensenmassa niet te overzien. Het beeld is opgebouwd uit zandsteen en cement en het ventje is nog geen 30 meter hoog. Het is mooi maar wij begrijpen niet dat het bij de wereldwonderen staat, het uitzicht rondom over de stad is wel spectaculair. Je kan over de hoofden lopen en niemand schijnt zich iets van een ander aan te trekken, dus hebben we het vrij snel weer gezien.

Vandaag donderdag ben ik lekker een dagje thuis om oa wat schrijfwerk te doen, Karin is met de jongens gaan shoppen. Het regent en de vooruitzichten zijn niet beter dus een dagje strand zal er niet meer inzitten. Zaterdagavond is er nog een afsluitende Samba carnavalsparade die naar het zich laat aanzien voor ons wel betaalbaar is. Zaterdag wordt inpak- en schoonmaak dag, de parade begint om 9 uur 's avonds en duurt tot de volgende ochtend 6 uur. Zondag moeten we om 15 uur het appartement verlaten en gaan dan op weg naar het vliegveld, onze tijd in Zuid-Amerika zit er op. 's Avonds vliegen we naar Santiago (5uur), brengen de rest van de nacht en een deel van de volgende dag door op het vliegveld en stappen om 15 uur in het vliegtuig naar Sydney (14 uur vliegen).

Het klinkt misschien raar maar we zijn na een stevige reis de afgelopen 7 maanden een beetje reismoe en zijn toe aan vakantie. Ruim 25.000 km over land afgelegd; 13 landen bezocht; 8.200 foto's gemaakt; vele hotels en bussen gezien en fantastische dingen gezien en meegemaakt, gaat je dan ook niet in de koude kleren zitten. De komende 6 weken zitten we in Australië (2weken) en Nieuw-Zeeland (4 weken) om ons weer op te laden voor het laatste reisgedeelte in Afrika (ruim 2 maanden). Volgende verslag komt hoogst waarschijnlijk uit Nieuw-Zeeland.

Karin:
Puerta Madryn is the place to stay to visit Peninsula Valdes. We like to have a place for ourselves, so we look for an appartement or cabaña. We find an reasonable priced appartement above a hostel very close to the beach. We enjoy having a home for 4 days and are lazy. We rent a car to visit the Peninsula. According to the signs there are deer, guanaco's and rhea. We see a lot of the guanaco's and furthermore a kind of funny partridge who cross the road and cattle. Only at some specified points you are allowed to park your car and have a look at the sea and the animals. On the first stop we spot pinguins, magelanica type. On the second stop we suposed to see elephant seals, but the distance is far so it is difficult to see the diffrence beween the elephant seals and sealions. On the parking lot we see a hairy amadrillo, who is looking for food. On the third stop we see a lot of sealions and another amadrillo who shares a muffin with Tikal. Also we spot a Cuis Chico, a kind of Guinee pig. It is a lot of driving on the ripio road and when we leave the Peninsula we are treated on a few Rhea's.

The next trip brings us to Buenos Aires. According to other travellers it is not neccesary to make a reservation...... Unfortunately there is a festival going on so we find all the guesthouses full. Finaly we find a room for 2 persons and add matresses for the boys. Next day we can change to a room with private bath and a bed for the boys. We join the asado arranged by the owner, meat and coke but also potatosalad and other salads. We walk around in the city, visit the cemetary with the mausoleum of Evita and arrange bustickets for the last 2 busrides (Iguazu and Rio de Janeiro).

The hostel is very relaxed so are the owner and staf. Breakfast at 8:30, starts most of the times after 10:00 and when the owner is not around it stays served all day. The boys are also quit relaxed and hang around with their ipads. without them we visit the city, have lunch and buy tickets for a tangoshow. The Tangoshow is in a kind of nightclub setting and we liked it more than we expected. On the last day Erik makes usefull contribution to the garden by pruning the winter jasmin.

Our next stop is Puerta Iguazu. We find ourselves a quadruple room in the hostel close to the busterminal. One hour later we take a taxi to the Brazilian side of Iguazu or Iguacu how it is named in Brazil. It is very convenient this way and enables us to visit both sides. The view is amazing and we get a little wet. There are a lot of racoons trying to get food. After 2 hours quickly to the Argentinian side, we are just in time for the last train. We can visit 2 parts and we think this is even better. The first point looks like the earth is flat and on its end, we see crocodile, catfish and turtles. The second point is very impressive with all the waterfalls in a row. On the way back we spot a monkey.

Next day we board our bus to Rio which is late. When it is time for dinner we discover that there is no food served in the busses in brazil. We stop at a kilo restaurant, it seems to be normal in brazil, you can also eat unlimited. In the morning the same procedure for breakfast. We are late in São Paulo so we hit a traffic jam. When we arrive in Rio we are close to Carnival time so much more traffic jam. It seems that the parade wagons have to cross our lane to get to or from the sambadrome but the are to high to go under the pedestrianbridge.

There are no taxi's and 100 people waiting, we can board in a special lane for a special rate, but we decide to walk in the direction of the metro. When we are almost there we board a taxi for the regular rate! Our very cosy (small) apartment is in a central neighborhood called Flamengo. It is close to the beach and the metro. We supposed to arrive early afternoon but arrive early evening. We prepare for carnival by buying some decorations. The first 2 days we have missed but the third day we have a blocos, a band on a car through our neighborhood. Everywhere are people partying and a lot of beer is sold in the street. We think it is great, the boys think people are strange. It seems to be normal to go dressed minimal or as a woman (men).

Next day we go to Copacabana, to the beach where at the end of the day also a blocos will come. The avenida seems a bit too big or there are just not enough people. In our neighborhood we find also another blocos going round. Finally we visit our own beach and..... Have another sip of carnival. A must see is Christo redemdor. We thought is was a bit small from a distance but it stays a little small also close by. It is ridiculous crowded and people do not take notice of each other. The view from above is amazing, so makes the visit a bit worthwhile.

Shopping, we go without Erik who is using the iPad for a day. We finally succeed in buying shorts, headphone for Tikal and underwear and sweater for Boaz, after our pizza break. We decided to do one parade, the final one on Saturday. Until now we did not get any tickets because the site did not work.
On Sunday we will leave our apartment at 3pm for a flight to Santiago, a long wait and another flight to Sydney.

With love and kisses,
KEBT