15e reisverslag - Reisverslag uit Livingstone, Zambia van familie heijstraten - WaarBenJij.nu 15e reisverslag - Reisverslag uit Livingstone, Zambia van familie heijstraten - WaarBenJij.nu

15e reisverslag

Blijf op de hoogte en volg familie

07 Mei 2014 | Zambia, Livingstone

Maandagavond 21 april vertrekken we na een enigszins emotioneel afscheid van Russell, Valerie en de kinderen naar het vliegveld. We vliegen net na twaalf uur naar Sydney, totaal niet logisch want we vliegen nu 5 uur terug en moeten dezelfde afstand weer afleggen naar Johannesburg, maar goed, dit was waarschijnlijk de goedkoopste manier. In Sydney hebben we 3,5 uur overstaptijd en het vliegtuig heeft nog eens een uur vertraging door een technisch mankement aan een motor, dit geeft niet veel vertrouwen! Toch hebben we een soepele vlucht van 14,5 uur naar Zuid-Afrika, de vlucht brengt ons over de rand van Antarctica. We hebben zeer veel geluk want er is geen wolkje aan de hemel en van 10 km hoogte hebben we een prachtig zicht over dit besneeuwde werelddeel, iedereen is in extase, zelfs het cabinepersoneel want dit schijnt zelden voor te komen.

Karin had al 2 kamers in een hostel geboekt, bij aankomst bleek dat we een compleet eigen appartement hadden met keuken en zelfs 2 badkamers, dit was een prettige verrassing. Vanaf Sydney gerekend hebben we 8 uur tijdsverschil (vroeger) en heeft de reis ons behoorlijk vermoeid. De eerste 2 dagen doen we niet veel, bij Karin en de jongens komt de Jetlag hard binnen, ze storten om 6 uur 's avonds helemaal in en kunnen het slapen dan nog uitstellen tot 8 uur, gevolg wel is dat ze om 5 uur 's morgens klaar wakker zijn. Ik ben er het snelst doorheen wegens een chronisch gebrek aan normaal ritme sowieso.

We verblijven in de wijk Norwood, een middenklasse wijk. Fraai gemengde bevolking, prettig sfeertje en supermarkt en restaurantjes om de hoek. Het relaxte, de vriendelijkheid van de mensen en de (gelukkig) weer veel lagere prijzen zorgen voor een goede start in een compleet ander werelddeel.

Op vrijdag maken we met een afgehuurde taxi een stadstocht, we bezoeken het zeer indrukwekkende Apartheidsmuseum, de wijk Soweto met het voormalige woonhuis van Nelson Mandela en de binnenstad waar we bij het busstation gelijk onze bustickets voor zondag naar Bulawayo in Zimbabwe kopen. Zaterdag hebben we nog een rustdag en pakken we de rugzakken weer in. Zimbabwe stond eigenlijk niet op ons reislijstje door de onrust en een foute president (Robert Mugabe). Echter hebben meerdere mensen ons aangeraden om het westelijke deel van het land wel te bezoeken voor de mooie natuurparken en vriendelijke mensen. Zimbabwe is overigens wel 2 x duurder dan ZA wat dan weer tegenvalt. In 2009 is het land van de eigen dollar overgeschakeld naar de US dollar wat heeft geleid tot behoorlijke prijsstijgingen, als muntgeld gebruiken ze de Zuid-Afrikaanse Rand. Behoorlijk verknipt dus, evenals de dictator.

Zondag 27 april staan we 's morgens 7.30 uur op het busstation, het reizen gaat (gelukkig) weer beginnen. We rijden door een fantastisch landschap, zijn 2 uur aan de grens bezig om een visum te krijgen en komen ipv 12 uur pas na 16,5 uur aan in Bulawayo. Het is midden in de nacht, de straten zijn donker en verlaten en een taxichauffeur brengt ons naar een shabby hotel. We hebben even geen andere keus maar zijn te moe om ons nog druk te maken. We hadden een slechte start in de geboortestad van Dylan (zoon van Petra) maar dit veranderde de volgende dag gelukkig snel. Dit is echt donker Afrika, we zijn bijna de enige blanken. De stad is opgezet met zeer brede straten, het sfeertje is gemoedelijk en de mensen zijn uitermate vriendelijk.

Via de toeristeninformatie komen we bij een prettig backpackershotel terecht, basic maar schoon en ook hier weer een zeer vriendelijke staf. We verhuizen en willen op weg naar de autoverhuur als we een vriendelijke safarigids tegenkomen. We willen graag een dagsafari maken in het Matopos Natuurpark maar waren erg geschrokken van de prijzen van de georganiseerde tours, 120 dollar pp. We wisten inmiddels wat het zou kosten als we het zelf zouden organiseren en konden daarmee goed onderhandelen, uiteindelijk hebben we voor 75 dollar pp onze tour voor de volgende dag. Deze dag nog boodschappen gedaan en bustickets voor woensdag gekocht naar het volgende Safaripark Hwange. Uiteten hier is geen feest want het merendeel is vettig fastfood, dus rommelen we zelf wat in keuken.

Dinsdag de 29ste worden we om 9.30 uur opgehaald door onze gids Engelbert, geen Humperdink en hij kan ook niet zingen. We rijden in een gewone personenauto en hebben chauffeur en gids. Engelbert is de hele dag zeer informatief over van alles en nog wat, van landsgeschiedenis tot medicinale planten. Rijdend langs het park spotten we de eerste dieren, eerst een Impala en vervolgens vrij dichtbij 2 giraffen, echt gaaf! In het park zelf gaan we op zoek naar neushoorns, we vinden veel pootafdrukken en uitwerpselen maar de Rhino's zelf zien we helaas niet. Later rijden we langs een klein meertje en zien aan de overkant 4 nijlpaarden half in het water staand, zeer imposant. Met een groep Vervet apen hebben we onze eerste kennismaking met het Afrikaanse wildleven prettig afgesloten. De dag brengt ons verder nog een bezoek aan een open grot met muurschilderingen (8000 jaar oud), een grote stenen heuvel met ronde blokken erop waar ook Cecil Rhodes begraven ligt (Engelse grondlegger van Rhodesië) en rijden we door een landschap van opgestapelde grote stenen blokken (kopjes) zo lijkt het althans. We hebben zwaar genoten deze dag!

Woensdag is het weer inpakken en uitchecken en vertrekt de bus om 15.30 uur waar hij eigenlijk om 14.15 had moeten vertrekken. 3,5 uur later komen we aan bij de Hwange Safari Lodge, een peperduur luxe resort. Ons reisdoel voor vandaag ligt 12 km verderop, het basiskamp van het natuurreservaat. Door het late aankomen blijkt de parkentree al gesloten te zijn en dreigen vast te lopen. Gelukkig is er een gids die ons nog naar binnen kan brengen, zeker ook omdat we met hem gelijk een safaritour voor de volgende dag regelen. Onderweg komen we al de eerste olifant tegen. We hebben niet gereserveerd, komen in het donker aan en zijn eigenlijk van plan te kamperen. Al gauw blijkt dat een 'cottage' voor 4 pers. bijna net zo duur is als kamperen dus is de keuze snel gemaakt, zeker ook omdat onze tour morgenochtend om 6 uur begint.

Na een kort nachtje zitten we bij zonsopkomst in een open safariwagen en is het nog behoorlijk koud als we vertrekken. We maken een fantastische tocht van 3 uur door een prachtig, echt Afrikaans landschap. We zien van alles: kleine groepen zebra's; giraffen; impala's; steenbokken; wildebeesten; jakhalzen en vele vogelsoorten oa yellow hoornbill en stork (ooievaar). Bijna aan het eind van de rit komen we een grote groep olifanten tegen (30 a 35), ze grazen vlak naast de weg, geweldig om te ervaren!

Ons prettig huisje ligt in het park zelf, wat inhoud dat er dicht bij huis ook van alles te zien is. Er loopt een grote groep baboons (bavianen) over het terrein die alle prullenbakken op het terrein plunderen, je moet je ramen gesloten houden anders zitten ze ineens binnen en breken ze de tent af. We hebben zelfs een baboon een buitenkraan open zien draaien om te drinken, hij deed hem alleen niet meer dicht. 's morgens om 6 uur staan de impala's en wildebeesten om ons huis te grazen, geweldig.

Vrijdagochtend nog een loopsafari van 2 uur gedaan waarbij we bij aanvang al het samen grazen van giraffen; zebra's, impala's en wildebeesten tegenkwamen. Ze grazen samen om gebruik van elkaar te maken bij het signaleren van roofdieren. 's Middags vertrekken we per taxi terug naar de dure Lodge waar begin van de avond de bus komt om ons naar Victoria Falls te brengen. Achter de Lodge ligt een grote open weide met een drinkplaats, op het moment dat wij er zijn trekt er een kudde van 150 a 200 buffels voorbij, zwaar indrukwekkend!! Verder lopen er nog olifanten; kraanvogels en kudu's (soort antilope). Fantastische afsluiting van dit natuurpark.

Na 2 uurtjes bus komen we aan in het gelijknamige stadje bij de watervallen, Victoria Falls. We staan op een camping en moeten vermoeid en in het donker nog de tent opzetten. Zodra de tent staat liggen de jongens al plat, ik hang nog even buiten genietend van de hogere temperatuur en op de achtergrond het geluid van de watervallen. 's Morgens hangt er een grote groep vervet apen om ons heen, ze zijn niet bepaald bang. Tijdens het ontbijt neemt er een een sprint via onze ontbijttafel en grist een zak koekjes weg, gaat vervolgens op zijn gemak 3 meter hoog in boom zijn trofee zitten eten en kijkt ons arrogant aan. Even later grist er een aap een zak chips uit onze tent. Beide verpakkingen waren nog dicht dus konden ze niet ruiken wat het was, toch weten ze precies wat ze moeten pakken en weten het ook vakkundig open te maken. De aap met de zak chips werd achterna gezeten door een bewaker en draaide vluchtende de zak om waardoor het chips regende uit de boom.

Victoria Falls is een naargeestig stadje evenals de camping, geen sfeer, weinig vriendelijke mensen en veel zeurende verkopers. We bezoeken de watervallen, peperduur (30 dollar entree) maar zijn wel zwaar onder de indruk. Deze maand is de hoeveelheid water die valt het grootst. Dit zorgt ervoor dat het gebulder zwaar indrukwekkend is maar ook dat er zoveel stuifwater is dat de watervallen soms niet goed te zien zijn. Sommige stukken zijn helemaal niet zichtbaar en lijkt het alsof je in een zware regenbui terecht bent gekomen. Ze zijn anders dan Iguazu in Zuid-Amerika maar daar waren we toch meer van onder de indruk.

Na het zien van de watervallen besluiten we om niet langer te blijven en gaan aan de slag om een taxi te regelen naar de grens met Botswana. We onderhandelen met verschillende mensen en weten de prijs van 140 dollar terug te brengen naar 50 dollar, tot frustratie van een aantal andere die ons eerst een hogere prijs hadden aangeboden. Zaterdagochtend 10 uur zijn we weer ingepakt en rijden met de geregelde taxi een uur naar de grens. Deze keer een makkelijke overgang aan beide kanten van de grens. Een wachtende taxi brengen we van 30 terug naar 10 dollar en bereiken binnen 2 uur na vertrek van de ene camping de camping in Kasane.

Kasane stelt als stadje niet veel voor maar we hebben gelukkig weer te maken met vriendelijke mensen. Onze camping is onderdeel van weer zo'n peperduur resort, wij betalen nu ongeveer 1 tiende van de prijs van de goedkoopste kamer. Gelukkig mogen we wel gebruik maken van het zwembad en de gratis wifi/internet. Het eten en drinken is in het resort betaalbaar terwijl de safaritours weer behoorlijk aan de prijs zijn, dus regelen we die in de stad. Het stukje Botswana wat wij nu meemaken heeft een prettig sfeertje maar is helaas net zo duur als Zimbabwe. Onze redelijk afgesloten campingplek ligt aan de Chobe rivier en geeft een fantastisch zicht op de graslanden en bossen rondom de rivier.

Op maandag maken we een bootsafari in het Chobe National Park, geregeld in de stad hebben we met ons vieren een privebootje terwijl er van het resort een soort drijvend ponton vertrekt met 80 man erop, ha ha. Het is druk zowel op het water als op het land met allerlei boten en terreinwagens, soms jammer. Gelukkig weet onze gids de drukte aardig te ontwijken en hebben regelmatig alleen het beste zicht op groepen dieren. Weer veel diersoorten die we al eerder hebben gezien maar deze keer in grotere groepen die kwamen drinken uit de rivier zoals impala's en kudu's. Heel indrukwekkend was een grote groep nijlpaarden (20 a 25) waar we redelijk dichtbij konden komen. Badderende olifanten; krokodillen; monitor lizards; maraboe's (gigantische vogel) en visarenden maakte het feest helemaal compleet, geweldige safari!

Het is nu dinsdag 6 mei, vanochtend hebben we een vistocht gemaakt van 3,5 uur waarbij we een deel van de tijd gevist hebben in Namibië. Boaz heeft als enige wat gevangen namelijk een soort meerval van een kilo of 8. Zalig verblijf op het water ondanks de magere vangst. Morgenochtend pakken we weer in en gaan op weg naar Livingstone in Zambia. De andere zijde van de Victoria watervallen.

Hi all,
We found it difficult to say goodbye in Peth. We really this time we will see eachother sooner. Thanks Russell and Valerie you are amazing! We had to fly back to Sydney first before we could take the flight to Johannesburg where our last chapter starts. We saw antartica while we flew over and this was the longest day ever for us.

We had a nice appartement in Norwood suburb. Close to shops and restaurants. Ofcourse we visited Soweto and the Apartheid museum. Our taxi also drove us along the stadium and through CBD.
When we overcame the jetlag it was time to go to Bulawayo in Zimbabwe by greyhound bus. Already before the border we had mor than an hour delay and the border took us 2 hours to get our visas. We arrived very late and a taxi brought us to an open hotel, the Palace. Maybe it was grand in the old days but it is really shabby. Now.
Next day we go to the tourist information to find another place to stay. Ofcourse she wants us in the more expensive places but finaly she gives us a backpackerplace. It is stil not great but oke. The streets in Bulawayo are very wide with trees. But although it also has some nice buildings it can be improved. The people are friendly and the food simple fast food type.
We visit Matopos/Matabo NP with a guide Engelbert although we planned to rent a car. But he is right we apreciated it more because he is very informative on historie, plants and animals. We try to spot Rhino's but we find prints and dung. We see hippo's, giraffe, impala en zebra.

Our next stop is Hwange (Wankee) NP we go by pathfinder bus to a lodge 12 km from the maingate. I think the bus is a bit overpriced, but it brings us the closest by. Again we arrive later and the park is closed. But a safari guide can bring us after we negotiate a safari ride with him next day. Because a cabin is almost the same price as camping we take the cabin with 2 sleepingrooms and bathroom, already on the way we see an elefant. Next day we have a great ride with impala, steenbok, griraffe, zebra, jackall, emoe, hippo and a big herd of elefants. Around our cabin there are baboons so we have to be carefull. We brought enough food for 2 days.
Next day we have impala and wildebeest in our backyard and before we go for a guided walk we see zebra and giraf in our frontyard. The walk gives us some more birds.
Later that day our safari guide brings us back to the lodge where they have a waterhole. While we wait a very big herd of buffalo's and kudu, together with an elefant and zebra pass by. The bus is late again and brings us to Victoria Falls where we take a taxi to the camping. We put on the tent in the dark on the softest place we can find.

Victoria falls is not a nice place to be but it is conveniently close to the falls. We visit the falls which are strong and producing clouds of water. So sometimes we can't even see them. At the end we watch the bridge and people are bungeejumping. In town there are vervet monkey and warthog as well as on the camping.

We find ourselves a taxi who wants to drive us to the border and it is the most smooth border ever. At the other side we find a very small taxi who we negotiate till $10 and with luggage on our lap he brings us to Chobe safari lodge on the border of the NP. The campingspot 12 overlookes the river and NP. An touroperator in Kasane we use instead of the lodge to make a sboatride with sundowner. We see elefants, hippo's and alligator in the water. Kudu, waterbuffel, impala on the land. Also a lot of birds the marabu and fish eagle the memorable. It is crowded with jeeps and boats but our guide avoids the crowds. In the night we BBQ in our frying pan. The next day we go fishing partly in Namibië, boaz is the lucky guy he is the only one who catches an 8 kg fish, a kind of catfish, in 3,5 hours. We have lunch in the lodge this time with, a little snake to the side.

Today 7 of May we are leaving for Zambia.

  • 08 Mei 2014 - 22:32

    Renate Visser:

    En weer een boeiende verslaglegging. Mijn wenslijst van de te bezoeken landen groeit!

  • 09 Mei 2014 - 10:44

    Petra:

    Wat ontzettend leuk om mijn geliefde Afrika te zien (lezen) door jullie ogen. Zo herkenbaar. Die verwondering en over de bijzondere dieren, bijzondere natuur en de bijzondere mensen is erg herkenbaar. Het genieten van de warmte, de vriendelijkheid van de mensen en de enorme mogelijkheden om dingen ook op een andere manier te "regelen" dan gangbaar is. Iets waar toch best wel lef voor nodig is in het donkere, zwarte, mysterieuze, onbekende en ondoordringbare Afrika en haar inwoners. Het is ontzettend leuk om te lezen dat jullie dat zo goed snappen. Echt op z'n Afrikaans, waar de meeste mensen langer voor nodig hebben om een beetje te leren en begrijpen.

    Ik herken ook zeker de teleurstelling van de vaak slechte services, de desinteresse, het gebrek aan ambities van de mensen, de weerzin tegen het gebedel en het aanhoudende gevraagd voor geld, spullen of cadeaus en natuurlijk de corruptie. Uit jullie verhaal herken ik zeker ook het onbegrip over de onnodig hoge prijzen voor toeristen, zeker in vergelijking met de situatie waarin de lokale bevolking leeft. Maar goed, als de meeste toeristen het gewoon blijven betalen veranderd er echt niets. Je vraagt je wel af waar dat toeristengeld allemaal blijft, kennelijk niet bij die mensen die heel hard moeten werken om het verblijf van de toeristen zo aangenaam mogelijk te maken. Herkenning zeker, maar ook begrip.

    Ik herinner me nog meer de geweldige flexibiliteit, het enorme aanpassingsvermogen en het "Ubuntu" gevoel dat de meeste inwoners toch echt heel sterk hebben. Hoe moeilijk het leven kan worden, er is altijd iemand die je helpt. Dat is ook Afrika.

    Ik had heel graag gelezen dat jullie een leukere tijd in Bulawayo hadden gehad. Ik was daar in een hele gelukkige tijd 12 jaar geleden nu. We woonden in de (toen nog) mooiste en sympathiekste stad in het (toen nog) meest vriendelijke land van Zuidelijk Afrika. Er was een kleine groep mensen die echt vervelend waren en de rest probeerden op te hitsen. Maar het gros van de mensen bleef gewoon nuchter, snapten niet waar al die ophef over zwart - wit nou voor nodig was. Ze leefden toch gewoon samen in hun land. Ze hadden ook wel iets beters te doen, namelijk overleven in hun steeds meer afglijdende land. De politieke situatie was dus niet stabiel, het was ook best interessant om die ontwikkelingen van dichtbij te zien, soms angstaanjagend dichtbij want het ging wel steeds meer broeien en borrelen. Achteraf gezien en gelukkig maar, blijft het unieke en interessante van de situatie overigens beter hangen dan de zorgen en angsten. De situatie had ook als gevolg dat we wat minder hard konden werken als ontwikkelingsorganisatie die toen nog voor 60% uit blanken bestond, dat was te gevaarlijk. De hele situatie had voor mij dus ook een hele prettige kant, ineens was veel meer tijd voor in Bulawayo pasgeboren prachtige zoon. Door alles wat Afrika heeft en is, de goede maar ook de duistere kanten... heeft Afrika iets magisch voor mij en dat zal altijd zo blijven.

  • 12 Mei 2014 - 14:42

    Joost Knijnenburg:

    Wat een heerlijk reisverhaal weer. Leuk om te lezen.
    Groet Joost

  • 13 Mei 2014 - 12:37

    Frans Van Der Steen:

    Hoi Karin en Erik, Boaz en Tikal,

    Net jullie laatste verslagen bij gelezen en ben nog helemaal beduusd. Wat een geweldige ervaring, wat een bijzondere wereld. De landschappen, de mensen, de tocht; jullie indrukken en belevenissen! Door jullie verhalen reizen wij op afstand een beetje met jullie mee. Naar Patagonie, waar Bruce Chatwin zo'n prachtig boek over heeft geschreven (ik moet het weer een herlezen), het feest in Rio of de Kauri bomen in Nieuw Zeeland.

    Wensen jullie een fantastisch vervolg van jullie wereldreis, veel mooie ervaringen in Afrika en een veilige thuiskomst.

    Met vriendelijke groet,
    Corrie en Frans.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

familie

Actief sinds 13 Mei 2013
Verslag gelezen: 500
Totaal aantal bezoekers 34310

Voorgaande reizen:

01 Augustus 2013 - 01 Juli 2014

onze tweede wereldreis

22 Oktober 2005 - 09 December 2005

terug naar NL

14 April 2005 - 10 Oktober 2005

onze eerste reis

Landen bezocht: