17de Reisverslag
Blijf op de hoogte en volg familie
13 Juni 2014 | Zuid-Afrika, Hluhluwe
Last part in English by Karin.
We verblijven uiteindelijk 5 volle dagen in Zanzibar, ons hotel en vooral de staf is geweldig en we vinden hier wat rust. Karin en ik lopen redelijk wat rond maar nemen ook onze rust. We hebben 2 dagen met activiteiten, een spicetour en een duikdag. Zanzibar is vooral Islamitisch en heeft buiten een grote zeer drukke markt ook kleine straatjes die een beetje Shouk achtig zijn. Het sfeertje is ondanks de drukte redelijk ontspannen maar niet heel vriendelijk.
De spicetour is geweldig, we bezoeken een gemeenschap die kruiden, specerijen en fruit kweken en een soort van proeftuin hebben. Sinds de slavenhandel verboden is worden er op het eiland veel kruiden en specerijen gekweekt die nu het grootste exportproduct zijn. We worden 2 uur rondgeleid en vermaakt en komen vele soorten tegen zoals: kaneel; cardamon; peper; nootmuskaat; foelie; vanille; cacao; koffie; gember en ook nog eens vele fruitsoorten. Na de spices bezoeken we het oude vervallen paleis van de Sultan. Gelukkig zijn ze met verdere ontgravingen en restauraties aan de slag. Helaas worden we deze tour weer 2x lastiggevallen met entreegeld terwijl onze tour inclusief was, dus weigeren we dan ook betaling.
Het duiken is ook een prettige ervaring, we gaan met een platte typische boot naar een ander eilandje. Karin en de jongens maken 1 duik en ik 2. Qua vissen stelt het niet zoveel voor, veel klein spul en weinig grote groepen. Daarentegen is het koraal- en anemoonlandschap een genot voor het oog, niet veel verschillende kleuren maar wel heel veel soorten, ook de vele kleurrijke naaktslakjes zijn prachtig. Boaz en Tikal verbranden bijna nooit maar blijken 's avonds verandert in kreeftjes, Boaz heeft nog dagen lang last van zijn verbrande benen.
Maandag 26 mei zitten we op de boot terug naar Dar. De zee is nogal ruw en we zitten tussen allemaal kotsende mensen in, ook Boaz gaat over zijn nek. Ik kan wel van de reis genieten,op de omringende geluiden na dan. Eenmaal in Dar aangekomen banen we ons weer een weg door de flycatchers en gaan met volle bepakking lopend op we naar de YMCA waar we eerder verbleven. Ik loop in rap tempo voorop, dan Tikal en vervolgens Karin en Boaz. Halverwege gaat er een man in poloshirt en één in traditionele moslimoutfit tussen Karin en Boaz inlopen en ritsen de rugzak van Karin open. Boaz reageert en de mannen zijn gelijk snel vertrokken, er ontbreekt niks maar ze hadden ook alleen maar een toilettas buit kunnen maken. We komen weer iets bij in de zeer sneue YMCA.
Helaas bleek de staking van het treinpersoneel nog niet over te zijn, dus moest het wederom de bus of het vliegtuig worden. We vinden via het internet een goede vlucht met een prijsvechter en vliegen dinsdag voor 65 dollar PP naar Mbeya, dit is maar weinig duurder dan de 15 uur durende busrit. Vanaf het vliegveld met een taxi naar de stad, we hebben een scherpe prijs bedongen en betalen minder dan in de bus, bij aankomst probeert hij nog wat meer te krijgen maar omdat we met hem afspraken maken over ons vervoer naar de grens met Malawi laat hij het verder zitten. We verblijven weer in het eerdere hotel waar ineens de kamerprijzen zwaar omhoog waren gegaan, na enige discussie betalen we gewoon de oude prijs. 's Avonds eten we in een stalletje op straat en betalen uiteindelijk 7 dollar voor 4 gerechten, eindelijk werden we eens niet afgezet en betalen gewoon de locale prijs.
Woensdag de 28ste hebben we een lange reisdag, we zitten om 8 uur in de taxi die ons in 2 uur naar de grens brengt met onderweg theeplantages. Een uurtje worstelen om door de grensposten te komen en vervolgens in 7 uur en 2 mini-busjes naar Mzuzu. Het zijn 9 pers. busjes maar ze weten er met gemak 18 volwassenen, 1 kind en 2 babies in te proppen. We zitten dan ook helemaal klem maar kunnen toch genieten van de vriendelijkheid van de mensen en het fantastische agrarische landschap. Vanaf de grens is de sfeer al beduidend anders, relaxed, lachende en vriendelijke mensen, wat een opluchting na Tanzania. Vanaf Mzuzu nog een uurtje met de taxi naar de Njaya Lodge in Nkata Bay.
We zitten in een cottage met 2 verdiepingen vlak aan het strand van Lake Malawi, het meer is groot en lijkt op een binnenzee maar dan met zoet water. We verblijven hier 3 volle dagen en brengen de eerste 2 dagen door met Bill, Kirstie en hun kinderen Rebecca (10) en Hanna (8). Degene die al onze verslagen heeft gelezen weet dat we ze voor het eerst in Panama hebben ontmoet en later bij ze hebben gegeten in hun appartement in Cartagena, Colombia. Het weerzien is zeer leuk en we hebben heel wat reisverhalen en ervaringen uit te wisselen.
Bill en Kirstie verblijven hier 6 weken en geven 2,5 uur les per dag op een basisschool in het dorp. Vrijdagochtend om 6.45 uur vertrekken we naar de school, om 7 uur begint de les. We draaien vandaag mee en hebben een geweldige ervaring en zijn blij dat we dit hebben mogen meemaken. De kinderen (uit alle groepen) zijn enthousiast, druk en de meeste willen ook wel graag leren. We worden overal voorgesteld en zijn een ware bezienswaardigheid. 's Middags gaan we voor een boottochtje op het meer, snorkelen met vele kleurrijke kleine visjes (cichliden) en onderweg vliegt er een grote visarend met ons mee die af en toe een toegeworpen vis vlak bij de boot komt ophalen. Eigenlijk niet goed want de arend wordt hierdoor een luie visser maar voor ons zeer indrukwekkend om zo'n grote vogel van heel dichtbij te zien!
Rond het meer vergaat het van de mieren, een ware plaag hier want ze zitten werkelijk overal. De eerste nacht vallen ze om 4 uur 's morgens Boaz aan in bed, op het moment dat ze zijn neus en oren inkruipen wordt hij wakker en staat even later onder de douche. Je kan eigenlijk nergens lang zitten want dan zitten je benen al weer vol. We hebben in onze cottage wat huisdieren, een grote kakkerlak en spin, een muisje en uiteraard een berg mieren. We maken aan het meer nog een bijzonder verschijnsel mee, er leven op grote diepte vliegenlarve die met 100.000den tegelijk naar de oppervlakte komen, verpoppen en de Meervliegjes komen uit en stijgen als een grote zwarte wolk op. Na 2 dagen zwermen en paren leggen ze hun eitjes in het water en sterven, een vreemd gezicht.
Op zaterdag 31 mei nemen we afscheid van de Engelse familie want ze gaan een weekendje op safari, wij hebben nog een rustdagje en pakken weer in. Zondagochtend om 6 uur zitten we in een taxi naar de grens met Zambia, de tocht duurt 6 uur, de langste taxirit die we ooit hebben gehad maar goed betaalbaar. Een uurtje worstelen door de grensposten en aan de Zambiaanse kant worden we opgewacht door diegene waarvan we een 4x4 hebben gehuurd voor de komende 3 dagen. Na een klein uurtje arriveren we in Chipata, een stadje wat dicht in de buurt ligt van het South Luangwa National Park, onze volgende bestemming. We gaan deze keer met eigen auto op safari.
Na de overdracht van de Mitsubishi Pajero doen we een rondje stad; bank(en), tanken en boodschappen bij de Spar. Laat in de middag gaan we eindelijk op weg naar de entree van het park 130 km verderop. Na 10 km begeeft de stuurbekrachtiging het maar ik wil niet meer terug dus we zullen het ermee moeten doen. We arriveren in het donker op onze camping Croc Valley welke bij de entree van het park ligt. In het donker de tent opgezet en gegeten in het restaurant, het is weer een luxe lodge met zwembad en zelfs wifi waar we gelukkig toch gebruik van mogen maken ondanks dat we op de camping staan. Als we 's morgens wakker worden blijkt dat we de mooiste plek van de camping hebben gekregen, onze tent staat naast een privé gazebo met picknicktafel en we staan aan de rand van de rivier, zij het op een plateau 3 meter boven de rivier. Het uitzicht is adembenemend, grote groepen Nijlpaarden, her en der een krokodil, vele vogels en af en toe een overstekende olifant. Gave breedbeeld HD tv!
We beginnen om 10 uur aan onze eerste Gamedrive, gaaf om met eigen auto het park te verkennen, het sturen gaat zwaar maar de auto is voor de rest prima. We rijden 4 uur rond en zien weer vele dieren, aan het eind van de rit spotten we eindelijk een Luipaard, op enige afstand in de bosjes en maar heel even, maar toch! Na een uurtje rust op de camping gaan we weer op pad tot 6 uur wanneer het donker word en het park sluit, Tikal is bekaf en gaat niet mee, we gaan op leeuwenjacht (ha,ha) maar kunnen ze helaas niet vinden. 's Nachts scharrelen de Nijlpaarden over de camping, we hebben ons brood in de opslag bij het restaurant omdat als het in de auto ligt je kans loopt dat nijlpaarden en olifanten de auto flink beschadigen.
Dinsdagochtend om 6 uur zitten we in de auto, het is druk bij de entree van het park. Gelukkig weten wij ongeveer de plek waar gisteren een Luipaard met 2 welpen is gesignaleerd, we zijn de rest van de wagens dan ook snel kwijt want de meeste nemen de hoofdroutes en wij wat kleinere paden in de buurt van de rivier. Na een paar uur rondrijden verlaten we bijna het gebied van de rivier als we verderop 2 safari auto's zien staan, daar aangekomen zien we in de bosjes een Luipaard. We staan iets achter de 2 andere wagens als moeder met 2 welpen op haar gemak voor onze auto de weg oversteekt. Wauwwww!
We zijn in extase omdat we net een zeldzame ervaring hebben gehad. We rijden nog wat rond (ook de jongens rijden allebei een stuk) maar de dag is al helemaal goed. Om 10 uur zijn we terug bij de poort als de wachthoudende militair ons duidt waar er 15 leeuwen (van een groep van 18) zijn gezien. We waren eigenlijk van plan nu rust te houden op de camping en eind van de middag weer op pad te gaan maar besluiten toch direct op zoek te gaan naar het pakt leeuwen. We rijden nog 2 uur, vinden ze uiteindelijk in een droge rivierbedding en vinden bovenop het plateau de ontbrekende 3 leeuwen, helemaal geweldig!! We hebben nu in 2 dagen (bijna) alles gezien wat dit park te bieden heeft en ook nog eens op een geweldige manier, gaaf!
We rusten de rest van de dag omdat we behoorlijk afgedraaid zijn. De baboons hebben onze tent weer als springkussen gebruikt en een vervet aapje heeft een appel uit de auto gestolen. Woensdagochtend pakken we de tent weer in en gaan weer op weg naar Chipata. Aangezien dit onze laatste kampeertrip was stoppen we onderweg 2x om onze matjes, pannenset en koekenpan weg te geven. De spulletjes worden bij rieten huisjes met veel dankbaarheid in ontvangst genomen, de grootste hit was de spatel die ze blijkbaar nog nooit eerder hadden gezien.
We verblijven de nacht in Chipata en gaan 's morgens vroeg naar het busstation voor de terugtocht naar hoofdstad Lusaka. We zitten om 7.30 uur in de bus die zo zou vertrekken, hij vertrekt echter pas 2 uur later als hij eindelijk vol is, welkom in Afrika! We doen er 7 uur over en belanden met een taxi in een prettig backpackers hostel. Karin en ik gaan de volgende dag op jacht voor buskaartjes naar Johannesburg en doen op de terugweg de benodigde boodschappen.
Rond 15.30 uur worden we opgehaald door Geke, Harry heeft de afgelopen dagen in het ziekenhuis darmonderzoeken gehad dus kunnen we pas vanaf vandaag weer bij hem thuis terecht. Wederom een geweldig vriendschappelijke ontvangst. We brengen de avond met hun en Harry's ouders door, gevuld met verhalen en uitwisseling van ervaringen. Zaterdagmiddag wonen we een Polocross toernooi bij, snellere vorm van Polo, 2x 3 paarden en uiteraard ruiters die een balletje met een soort schepnetje tussen 2 palen in moeten werken. Gaaf om te zien en het gaat er af en toe heftig aan toe. 's Avonds kook ik Aziatisch zoals ik voor al onze gastgezinnen heb gedaan.
Zondagmorgen 8 juni stappen we om 10 uur in de bus voor onze laatste busrit van deze reis, het is dan ook wel gelijk een monsterrit van 27 uur van Zambia door Zimbabwe naar Zuid-Afrika. De bus en het reisgezelschap zijn goed dus komen we de tijd wel door en pakken zelfs voldoende slaap. We checken maandagmiddag in Joburg in in het sfeervolle Gandhi guesthouse, de grote meester schijnt hier zelf nog een tijd verbleven te hebben. Het regelen van een huurauto voor de komende en laatste 3 weken is snel geregeld en 's avonds eten we geweldig in een Portugees restaurant. Een raar en ook wel sentimenteel gevoel maakt zich van mij meester, het reizen is met de laatste busreis geëindigd en we gaan nog 3 weken met eigen auto op vakantie in ZA. Toch wel een rare gewaarwording.
Dinsdag de 10de halen we onze betrekkelijk nieuwe Toyota Corolla op en leggen deze dag in 7 uur tijd een slordige 575 km af door een betrekkelijk saai landschap. We rijden via Amersfoort; Leiden; Amsterdam (slechts een klein plaatsje) naar Ermelo. Onderweg passeren we nog plaatsjes zoals Nooitgedagt; de Vereniging; Weltevreden en zelfs het hilarische Sukkelaar. We arriveren begin van de avond in Bushlands waar we een eenvoudige maar prettige cottage vinden in een backpackers lodge. Rust en een safari tour voor de volgende dag is gelukkig snel gevonden.
Yep, we zitten weer eens om 7 uur 's morgens in een open safariwagen in een National park genaamd Hluhluwe ( je spreekt het uit als Sljoesljoeuwe, of zoiets). Het is koud, zeer koud want het is hier nu winter, temp. overdag haalt de 20 graden niet en 's nachts daalt het kwik tot 5a6 graden. We zijn hier maar met 1 doel namelijk: Neushoorns. We hebben in de andere parken al 4 van de Big Five gezien maar de Neushoorn schijnt door grootschalige stroperij voor de schandalige Chinese markt al bijna uitgestorven te zijn. Het park is landschappelijk gezien het minst aantrekkelijk en oogt rommelig, buiten de vele mooie giraffen komen we 2 nieuwe hert soorten (red duiker/nyala) tegen en, yes, ook eerst 2 dan 4 en vervolgens weer 2 geweldige grote witte Neushoorns. En als ze op de weg vlak voor je auto lopen zijn deze zwaarlijvige dames ook zeker zeer indrukwekkend.
We rijden 's middags een slordige 100 km naar Sodwana Bay, een kustplaats met naar het schijnt top duiklocaties. De prijzen van de kamers liggen belachelijk hoog en zijn ruim 100 dollar, te hoog voor ons budget. Onze eerste keus is simpel, intiem maar ook prijzig en heeft slechts voor 2 nachten de gewenste behuizing. We zoeken verder en komen terecht bij een meer party- achtig resort, ook hier liggen de prijzen voor een eenvoudige behuizing weer zeer hoog. Als het jongere blanke Afrikaanse management merkt dat we van plan zijn weg te lopen wordt er telefonisch nog even druk overlegd met de baas. We krijgen uiteindelijk het aanbod (mede omdat het nu zeer rustig is) om in de Poolhouse te verblijven, een groot huis (hoe verrassend, bij het zwembad) met 2 slaapkamers; badkamer; keuken; (helaas niet gevulde) bar en ruime veranda. Deze woning kost normaal 200 dollar per nacht maar wij mogen er de komende 3 nachten verblijven voor slechts 75 dollar per nacht, yes!
Vrijdag gaan we duiken, het water is 23 graden dus zullen we met wat dikkere pakken (5mm) het water in gaan. Gelukkig beschikt het hotel over een groot scherm tv en kan ik zowel de openingswedstrijd WK voetbal en de verrichtingen van NL vrijdag tegen Spanje volgen. Zaterdag gaan we richting Drakensberg waar we in de Sani Lodge het weekend zullen verblijven om vanuit daar de omgeving te verkennen. Nog 1 verslag te gaan, tot gauw!
Kusjes en veel liefs,
KEBT
Dear friends,
This is our second last journal. Strange feeling that our journey is ending. Last time I've already written about Zanzibar. On the way back to Dar we had a very rough boatride. Boaz became seasick with many more amongst us. We spend the night again in the YMCA, a very basic hostel, but conveniently close to the Ferry. On the way there, someone opened my backpack but Boaz scared him away. Next day we spend a few hours on the airport before we flew to Mbeya. New millennium inn suddenly became 50% more expensive, but they lowered the prices immediately when we mentioned our previous stay. Our taxi driver offered us a cheaper rate from the airport than the others and we knew he was going to argue his own rate. But we beat him by offering a ride to the border next day. We had dinner at a foodstall, the lady became really happy when we ordered drinks as well.
Our journey to the Malawian border brought us along tea plantations, very nice scenery. On the other side of the border to minivans were fighting for us as their load. In kalonga we had to change minivan, it took a while before it was full enough to leave, about 12 adults in a 9p minivan. But still enough space left for krates, more people (6), babies and small children, chickens but a double bed did not fit in. In Mzuzu we took a taxi to Nkata bay, we arrived in Njaya lodge at dinner time. We have a 2 storey cabin overlooking the lake. The only thing less apealing are the ants, they were even on boaz' pillow making him shower at 4 am.
It was nice to meet Bill and his family again. We went together to the village. The boys played pool with the youngest daughter. On Friday we joined them to the primary school in the village, where they help teaching 2,5 hours a day. It was a nice experience, but 60-75 children in one class is quit a challenge. Some children copy the answers of their teammates, others are just not there, some do not have pen and paper. They really enjoy to hear that they have the right answer.
We go for a boat ride on the lake where the call the fish eagle and feed it. We snorkel to see the cichlids, the dive shop is closed for the weekend. We see plumes of what appears to be smoke, but these are lake flies who mate (100,000nds) and after this die, leaving their eggs to start the process again next year. We decide to take a taxi to the border instead of doing a 2 day bus ride. At the border an officer is very interested in the amount of money we have, according to our taxi driver every body needs money. And we did have a lot for the ride and for the lodge all in mk1000=$2,5, the biggest they have.
On the other side we meet Mophy the person we rented off a 4x4. After getting money (only zk10=$1,5 at the ATM) and groceries we leave for South Luangwa. After 10 km the power steering stops functioning, but since we are late already we drive on. We arrive in the dark in Croc Valley, finding a little corner with grass to put our tent for the last time. In the morning we find ourselves along the riverbanks with hippo's, a croc and once a while some elephants, live HDTV! Really great. We take a late morning drive and try to find 18 lions who were spotted the day before, but instead spot a leopard. We have a second drive without tikal and without finding "new" animals. Next day we take an early morning drive and we try to find a mother leopard with 2 cubs, we escape the crowds and when we spot 2 cars the family comes crossing the road just in front of our car. Amazing lucky we are! The boys drive around in the park to practice their skills. When we want to leave for the camp the ranger at the gate tell's us that the lions (15) are spotted again. We turn and try to find them. We have to leave the road to find them in the dry riverbed. When we approach them from the banks we also find the remaining 3.
Next day when we leave we donate our mattresses and pans to 2 families along the road. The tent we want to take to NL and the sleeping bags we probably need in SA. After a night in Chipata we take an early bus to Lusaka. This time 3 buses fight for us. It takes another 2 hours before the bus is full and we can finally leave.
In Lusaka we go to Lusaka backpackers for one night, because our friend is in hospital for examination. We spend the day walking around, shopping and buying bus tickets. The other nights we stay with Harry and Geke. We feel even more at home and enjoy dinner with his parents. Geke takes me to the tobacco factory where she workes, it is impressive the logistic process of the tobacco. We join them to a polocross match, a faster game than polo, how they stay on their horse is amazing.
On Sunday we board the shalom bus for our one day + bus ride to Johannesburg. It is a long and bit cold journey. The first border goes smoothly. The second looks very difficult. They send us back to the bus to wait there an hour more. In Johannesburg we have to walk 2 blocks to get a taxi, this time to Ghandi backpackers. We have a nice family room with a very big bed for us and a bunk bed for B&T. They help arranging a rental car for the next 20 days. We have a very nice meal in a Portuguese restaurant across the street.
Our rental car we have to drive from the bus station back to the hostel, quit challenging without a map, but we succeed in finding back Ghandi.
The first day we drive 575 km to Hluhluwe. We actually wanted to go to Sodwana bay but the darkness came and Sodwana was still 100 km away. Instead we visit Hluhluwe np first, we go for the morning safari and we succeed in spotting our no 5 of the big five, the Rhino. We also spot red duiker and nyala. The park looks a bit messy, not our nicest landscape so far, but hey we saw rhino's so no complaining!
We drive the last 100 km to Sodwana and try to find accommodation. It is a bit expensive and there seems to be a holiday this weekend, we visit our choice first but 3rd night is full. But today is our lucky day, when we visit a more party type place and we mention that the rate is a bit above our budget they phone the boss and instead of a simple cabin for $ 130 we end up in their pool house for $75! Wow! We have a bar, kitchen, 2 sleeping rooms, porch and not in the ghetto.
Today we went diving the first dive was great (Erik) at 7am he saw dolphin/wales, the 2nd a bit less due to: expectations (no shark, turtle, whale or other big), divers fooling around, above and under us and rip current/waves.
Tonight we are going to watch NL-Spain. Tomorrow we are heading for Drakensberg where we made a reservation at Sani lodge.
Until next time!
Love and kisses,
KEBT
We verblijven uiteindelijk 5 volle dagen in Zanzibar, ons hotel en vooral de staf is geweldig en we vinden hier wat rust. Karin en ik lopen redelijk wat rond maar nemen ook onze rust. We hebben 2 dagen met activiteiten, een spicetour en een duikdag. Zanzibar is vooral Islamitisch en heeft buiten een grote zeer drukke markt ook kleine straatjes die een beetje Shouk achtig zijn. Het sfeertje is ondanks de drukte redelijk ontspannen maar niet heel vriendelijk.
De spicetour is geweldig, we bezoeken een gemeenschap die kruiden, specerijen en fruit kweken en een soort van proeftuin hebben. Sinds de slavenhandel verboden is worden er op het eiland veel kruiden en specerijen gekweekt die nu het grootste exportproduct zijn. We worden 2 uur rondgeleid en vermaakt en komen vele soorten tegen zoals: kaneel; cardamon; peper; nootmuskaat; foelie; vanille; cacao; koffie; gember en ook nog eens vele fruitsoorten. Na de spices bezoeken we het oude vervallen paleis van de Sultan. Gelukkig zijn ze met verdere ontgravingen en restauraties aan de slag. Helaas worden we deze tour weer 2x lastiggevallen met entreegeld terwijl onze tour inclusief was, dus weigeren we dan ook betaling.
Het duiken is ook een prettige ervaring, we gaan met een platte typische boot naar een ander eilandje. Karin en de jongens maken 1 duik en ik 2. Qua vissen stelt het niet zoveel voor, veel klein spul en weinig grote groepen. Daarentegen is het koraal- en anemoonlandschap een genot voor het oog, niet veel verschillende kleuren maar wel heel veel soorten, ook de vele kleurrijke naaktslakjes zijn prachtig. Boaz en Tikal verbranden bijna nooit maar blijken 's avonds verandert in kreeftjes, Boaz heeft nog dagen lang last van zijn verbrande benen.
Maandag 26 mei zitten we op de boot terug naar Dar. De zee is nogal ruw en we zitten tussen allemaal kotsende mensen in, ook Boaz gaat over zijn nek. Ik kan wel van de reis genieten,op de omringende geluiden na dan. Eenmaal in Dar aangekomen banen we ons weer een weg door de flycatchers en gaan met volle bepakking lopend op we naar de YMCA waar we eerder verbleven. Ik loop in rap tempo voorop, dan Tikal en vervolgens Karin en Boaz. Halverwege gaat er een man in poloshirt en één in traditionele moslimoutfit tussen Karin en Boaz inlopen en ritsen de rugzak van Karin open. Boaz reageert en de mannen zijn gelijk snel vertrokken, er ontbreekt niks maar ze hadden ook alleen maar een toilettas buit kunnen maken. We komen weer iets bij in de zeer sneue YMCA.
Helaas bleek de staking van het treinpersoneel nog niet over te zijn, dus moest het wederom de bus of het vliegtuig worden. We vinden via het internet een goede vlucht met een prijsvechter en vliegen dinsdag voor 65 dollar PP naar Mbeya, dit is maar weinig duurder dan de 15 uur durende busrit. Vanaf het vliegveld met een taxi naar de stad, we hebben een scherpe prijs bedongen en betalen minder dan in de bus, bij aankomst probeert hij nog wat meer te krijgen maar omdat we met hem afspraken maken over ons vervoer naar de grens met Malawi laat hij het verder zitten. We verblijven weer in het eerdere hotel waar ineens de kamerprijzen zwaar omhoog waren gegaan, na enige discussie betalen we gewoon de oude prijs. 's Avonds eten we in een stalletje op straat en betalen uiteindelijk 7 dollar voor 4 gerechten, eindelijk werden we eens niet afgezet en betalen gewoon de locale prijs.
Woensdag de 28ste hebben we een lange reisdag, we zitten om 8 uur in de taxi die ons in 2 uur naar de grens brengt met onderweg theeplantages. Een uurtje worstelen om door de grensposten te komen en vervolgens in 7 uur en 2 mini-busjes naar Mzuzu. Het zijn 9 pers. busjes maar ze weten er met gemak 18 volwassenen, 1 kind en 2 babies in te proppen. We zitten dan ook helemaal klem maar kunnen toch genieten van de vriendelijkheid van de mensen en het fantastische agrarische landschap. Vanaf de grens is de sfeer al beduidend anders, relaxed, lachende en vriendelijke mensen, wat een opluchting na Tanzania. Vanaf Mzuzu nog een uurtje met de taxi naar de Njaya Lodge in Nkata Bay.
We zitten in een cottage met 2 verdiepingen vlak aan het strand van Lake Malawi, het meer is groot en lijkt op een binnenzee maar dan met zoet water. We verblijven hier 3 volle dagen en brengen de eerste 2 dagen door met Bill, Kirstie en hun kinderen Rebecca (10) en Hanna (8). Degene die al onze verslagen heeft gelezen weet dat we ze voor het eerst in Panama hebben ontmoet en later bij ze hebben gegeten in hun appartement in Cartagena, Colombia. Het weerzien is zeer leuk en we hebben heel wat reisverhalen en ervaringen uit te wisselen.
Bill en Kirstie verblijven hier 6 weken en geven 2,5 uur les per dag op een basisschool in het dorp. Vrijdagochtend om 6.45 uur vertrekken we naar de school, om 7 uur begint de les. We draaien vandaag mee en hebben een geweldige ervaring en zijn blij dat we dit hebben mogen meemaken. De kinderen (uit alle groepen) zijn enthousiast, druk en de meeste willen ook wel graag leren. We worden overal voorgesteld en zijn een ware bezienswaardigheid. 's Middags gaan we voor een boottochtje op het meer, snorkelen met vele kleurrijke kleine visjes (cichliden) en onderweg vliegt er een grote visarend met ons mee die af en toe een toegeworpen vis vlak bij de boot komt ophalen. Eigenlijk niet goed want de arend wordt hierdoor een luie visser maar voor ons zeer indrukwekkend om zo'n grote vogel van heel dichtbij te zien!
Rond het meer vergaat het van de mieren, een ware plaag hier want ze zitten werkelijk overal. De eerste nacht vallen ze om 4 uur 's morgens Boaz aan in bed, op het moment dat ze zijn neus en oren inkruipen wordt hij wakker en staat even later onder de douche. Je kan eigenlijk nergens lang zitten want dan zitten je benen al weer vol. We hebben in onze cottage wat huisdieren, een grote kakkerlak en spin, een muisje en uiteraard een berg mieren. We maken aan het meer nog een bijzonder verschijnsel mee, er leven op grote diepte vliegenlarve die met 100.000den tegelijk naar de oppervlakte komen, verpoppen en de Meervliegjes komen uit en stijgen als een grote zwarte wolk op. Na 2 dagen zwermen en paren leggen ze hun eitjes in het water en sterven, een vreemd gezicht.
Op zaterdag 31 mei nemen we afscheid van de Engelse familie want ze gaan een weekendje op safari, wij hebben nog een rustdagje en pakken weer in. Zondagochtend om 6 uur zitten we in een taxi naar de grens met Zambia, de tocht duurt 6 uur, de langste taxirit die we ooit hebben gehad maar goed betaalbaar. Een uurtje worstelen door de grensposten en aan de Zambiaanse kant worden we opgewacht door diegene waarvan we een 4x4 hebben gehuurd voor de komende 3 dagen. Na een klein uurtje arriveren we in Chipata, een stadje wat dicht in de buurt ligt van het South Luangwa National Park, onze volgende bestemming. We gaan deze keer met eigen auto op safari.
Na de overdracht van de Mitsubishi Pajero doen we een rondje stad; bank(en), tanken en boodschappen bij de Spar. Laat in de middag gaan we eindelijk op weg naar de entree van het park 130 km verderop. Na 10 km begeeft de stuurbekrachtiging het maar ik wil niet meer terug dus we zullen het ermee moeten doen. We arriveren in het donker op onze camping Croc Valley welke bij de entree van het park ligt. In het donker de tent opgezet en gegeten in het restaurant, het is weer een luxe lodge met zwembad en zelfs wifi waar we gelukkig toch gebruik van mogen maken ondanks dat we op de camping staan. Als we 's morgens wakker worden blijkt dat we de mooiste plek van de camping hebben gekregen, onze tent staat naast een privé gazebo met picknicktafel en we staan aan de rand van de rivier, zij het op een plateau 3 meter boven de rivier. Het uitzicht is adembenemend, grote groepen Nijlpaarden, her en der een krokodil, vele vogels en af en toe een overstekende olifant. Gave breedbeeld HD tv!
We beginnen om 10 uur aan onze eerste Gamedrive, gaaf om met eigen auto het park te verkennen, het sturen gaat zwaar maar de auto is voor de rest prima. We rijden 4 uur rond en zien weer vele dieren, aan het eind van de rit spotten we eindelijk een Luipaard, op enige afstand in de bosjes en maar heel even, maar toch! Na een uurtje rust op de camping gaan we weer op pad tot 6 uur wanneer het donker word en het park sluit, Tikal is bekaf en gaat niet mee, we gaan op leeuwenjacht (ha,ha) maar kunnen ze helaas niet vinden. 's Nachts scharrelen de Nijlpaarden over de camping, we hebben ons brood in de opslag bij het restaurant omdat als het in de auto ligt je kans loopt dat nijlpaarden en olifanten de auto flink beschadigen.
Dinsdagochtend om 6 uur zitten we in de auto, het is druk bij de entree van het park. Gelukkig weten wij ongeveer de plek waar gisteren een Luipaard met 2 welpen is gesignaleerd, we zijn de rest van de wagens dan ook snel kwijt want de meeste nemen de hoofdroutes en wij wat kleinere paden in de buurt van de rivier. Na een paar uur rondrijden verlaten we bijna het gebied van de rivier als we verderop 2 safari auto's zien staan, daar aangekomen zien we in de bosjes een Luipaard. We staan iets achter de 2 andere wagens als moeder met 2 welpen op haar gemak voor onze auto de weg oversteekt. Wauwwww!
We zijn in extase omdat we net een zeldzame ervaring hebben gehad. We rijden nog wat rond (ook de jongens rijden allebei een stuk) maar de dag is al helemaal goed. Om 10 uur zijn we terug bij de poort als de wachthoudende militair ons duidt waar er 15 leeuwen (van een groep van 18) zijn gezien. We waren eigenlijk van plan nu rust te houden op de camping en eind van de middag weer op pad te gaan maar besluiten toch direct op zoek te gaan naar het pakt leeuwen. We rijden nog 2 uur, vinden ze uiteindelijk in een droge rivierbedding en vinden bovenop het plateau de ontbrekende 3 leeuwen, helemaal geweldig!! We hebben nu in 2 dagen (bijna) alles gezien wat dit park te bieden heeft en ook nog eens op een geweldige manier, gaaf!
We rusten de rest van de dag omdat we behoorlijk afgedraaid zijn. De baboons hebben onze tent weer als springkussen gebruikt en een vervet aapje heeft een appel uit de auto gestolen. Woensdagochtend pakken we de tent weer in en gaan weer op weg naar Chipata. Aangezien dit onze laatste kampeertrip was stoppen we onderweg 2x om onze matjes, pannenset en koekenpan weg te geven. De spulletjes worden bij rieten huisjes met veel dankbaarheid in ontvangst genomen, de grootste hit was de spatel die ze blijkbaar nog nooit eerder hadden gezien.
We verblijven de nacht in Chipata en gaan 's morgens vroeg naar het busstation voor de terugtocht naar hoofdstad Lusaka. We zitten om 7.30 uur in de bus die zo zou vertrekken, hij vertrekt echter pas 2 uur later als hij eindelijk vol is, welkom in Afrika! We doen er 7 uur over en belanden met een taxi in een prettig backpackers hostel. Karin en ik gaan de volgende dag op jacht voor buskaartjes naar Johannesburg en doen op de terugweg de benodigde boodschappen.
Rond 15.30 uur worden we opgehaald door Geke, Harry heeft de afgelopen dagen in het ziekenhuis darmonderzoeken gehad dus kunnen we pas vanaf vandaag weer bij hem thuis terecht. Wederom een geweldig vriendschappelijke ontvangst. We brengen de avond met hun en Harry's ouders door, gevuld met verhalen en uitwisseling van ervaringen. Zaterdagmiddag wonen we een Polocross toernooi bij, snellere vorm van Polo, 2x 3 paarden en uiteraard ruiters die een balletje met een soort schepnetje tussen 2 palen in moeten werken. Gaaf om te zien en het gaat er af en toe heftig aan toe. 's Avonds kook ik Aziatisch zoals ik voor al onze gastgezinnen heb gedaan.
Zondagmorgen 8 juni stappen we om 10 uur in de bus voor onze laatste busrit van deze reis, het is dan ook wel gelijk een monsterrit van 27 uur van Zambia door Zimbabwe naar Zuid-Afrika. De bus en het reisgezelschap zijn goed dus komen we de tijd wel door en pakken zelfs voldoende slaap. We checken maandagmiddag in Joburg in in het sfeervolle Gandhi guesthouse, de grote meester schijnt hier zelf nog een tijd verbleven te hebben. Het regelen van een huurauto voor de komende en laatste 3 weken is snel geregeld en 's avonds eten we geweldig in een Portugees restaurant. Een raar en ook wel sentimenteel gevoel maakt zich van mij meester, het reizen is met de laatste busreis geëindigd en we gaan nog 3 weken met eigen auto op vakantie in ZA. Toch wel een rare gewaarwording.
Dinsdag de 10de halen we onze betrekkelijk nieuwe Toyota Corolla op en leggen deze dag in 7 uur tijd een slordige 575 km af door een betrekkelijk saai landschap. We rijden via Amersfoort; Leiden; Amsterdam (slechts een klein plaatsje) naar Ermelo. Onderweg passeren we nog plaatsjes zoals Nooitgedagt; de Vereniging; Weltevreden en zelfs het hilarische Sukkelaar. We arriveren begin van de avond in Bushlands waar we een eenvoudige maar prettige cottage vinden in een backpackers lodge. Rust en een safari tour voor de volgende dag is gelukkig snel gevonden.
Yep, we zitten weer eens om 7 uur 's morgens in een open safariwagen in een National park genaamd Hluhluwe ( je spreekt het uit als Sljoesljoeuwe, of zoiets). Het is koud, zeer koud want het is hier nu winter, temp. overdag haalt de 20 graden niet en 's nachts daalt het kwik tot 5a6 graden. We zijn hier maar met 1 doel namelijk: Neushoorns. We hebben in de andere parken al 4 van de Big Five gezien maar de Neushoorn schijnt door grootschalige stroperij voor de schandalige Chinese markt al bijna uitgestorven te zijn. Het park is landschappelijk gezien het minst aantrekkelijk en oogt rommelig, buiten de vele mooie giraffen komen we 2 nieuwe hert soorten (red duiker/nyala) tegen en, yes, ook eerst 2 dan 4 en vervolgens weer 2 geweldige grote witte Neushoorns. En als ze op de weg vlak voor je auto lopen zijn deze zwaarlijvige dames ook zeker zeer indrukwekkend.
We rijden 's middags een slordige 100 km naar Sodwana Bay, een kustplaats met naar het schijnt top duiklocaties. De prijzen van de kamers liggen belachelijk hoog en zijn ruim 100 dollar, te hoog voor ons budget. Onze eerste keus is simpel, intiem maar ook prijzig en heeft slechts voor 2 nachten de gewenste behuizing. We zoeken verder en komen terecht bij een meer party- achtig resort, ook hier liggen de prijzen voor een eenvoudige behuizing weer zeer hoog. Als het jongere blanke Afrikaanse management merkt dat we van plan zijn weg te lopen wordt er telefonisch nog even druk overlegd met de baas. We krijgen uiteindelijk het aanbod (mede omdat het nu zeer rustig is) om in de Poolhouse te verblijven, een groot huis (hoe verrassend, bij het zwembad) met 2 slaapkamers; badkamer; keuken; (helaas niet gevulde) bar en ruime veranda. Deze woning kost normaal 200 dollar per nacht maar wij mogen er de komende 3 nachten verblijven voor slechts 75 dollar per nacht, yes!
Vrijdag gaan we duiken, het water is 23 graden dus zullen we met wat dikkere pakken (5mm) het water in gaan. Gelukkig beschikt het hotel over een groot scherm tv en kan ik zowel de openingswedstrijd WK voetbal en de verrichtingen van NL vrijdag tegen Spanje volgen. Zaterdag gaan we richting Drakensberg waar we in de Sani Lodge het weekend zullen verblijven om vanuit daar de omgeving te verkennen. Nog 1 verslag te gaan, tot gauw!
Kusjes en veel liefs,
KEBT
Dear friends,
This is our second last journal. Strange feeling that our journey is ending. Last time I've already written about Zanzibar. On the way back to Dar we had a very rough boatride. Boaz became seasick with many more amongst us. We spend the night again in the YMCA, a very basic hostel, but conveniently close to the Ferry. On the way there, someone opened my backpack but Boaz scared him away. Next day we spend a few hours on the airport before we flew to Mbeya. New millennium inn suddenly became 50% more expensive, but they lowered the prices immediately when we mentioned our previous stay. Our taxi driver offered us a cheaper rate from the airport than the others and we knew he was going to argue his own rate. But we beat him by offering a ride to the border next day. We had dinner at a foodstall, the lady became really happy when we ordered drinks as well.
Our journey to the Malawian border brought us along tea plantations, very nice scenery. On the other side of the border to minivans were fighting for us as their load. In kalonga we had to change minivan, it took a while before it was full enough to leave, about 12 adults in a 9p minivan. But still enough space left for krates, more people (6), babies and small children, chickens but a double bed did not fit in. In Mzuzu we took a taxi to Nkata bay, we arrived in Njaya lodge at dinner time. We have a 2 storey cabin overlooking the lake. The only thing less apealing are the ants, they were even on boaz' pillow making him shower at 4 am.
It was nice to meet Bill and his family again. We went together to the village. The boys played pool with the youngest daughter. On Friday we joined them to the primary school in the village, where they help teaching 2,5 hours a day. It was a nice experience, but 60-75 children in one class is quit a challenge. Some children copy the answers of their teammates, others are just not there, some do not have pen and paper. They really enjoy to hear that they have the right answer.
We go for a boat ride on the lake where the call the fish eagle and feed it. We snorkel to see the cichlids, the dive shop is closed for the weekend. We see plumes of what appears to be smoke, but these are lake flies who mate (100,000nds) and after this die, leaving their eggs to start the process again next year. We decide to take a taxi to the border instead of doing a 2 day bus ride. At the border an officer is very interested in the amount of money we have, according to our taxi driver every body needs money. And we did have a lot for the ride and for the lodge all in mk1000=$2,5, the biggest they have.
On the other side we meet Mophy the person we rented off a 4x4. After getting money (only zk10=$1,5 at the ATM) and groceries we leave for South Luangwa. After 10 km the power steering stops functioning, but since we are late already we drive on. We arrive in the dark in Croc Valley, finding a little corner with grass to put our tent for the last time. In the morning we find ourselves along the riverbanks with hippo's, a croc and once a while some elephants, live HDTV! Really great. We take a late morning drive and try to find 18 lions who were spotted the day before, but instead spot a leopard. We have a second drive without tikal and without finding "new" animals. Next day we take an early morning drive and we try to find a mother leopard with 2 cubs, we escape the crowds and when we spot 2 cars the family comes crossing the road just in front of our car. Amazing lucky we are! The boys drive around in the park to practice their skills. When we want to leave for the camp the ranger at the gate tell's us that the lions (15) are spotted again. We turn and try to find them. We have to leave the road to find them in the dry riverbed. When we approach them from the banks we also find the remaining 3.
Next day when we leave we donate our mattresses and pans to 2 families along the road. The tent we want to take to NL and the sleeping bags we probably need in SA. After a night in Chipata we take an early bus to Lusaka. This time 3 buses fight for us. It takes another 2 hours before the bus is full and we can finally leave.
In Lusaka we go to Lusaka backpackers for one night, because our friend is in hospital for examination. We spend the day walking around, shopping and buying bus tickets. The other nights we stay with Harry and Geke. We feel even more at home and enjoy dinner with his parents. Geke takes me to the tobacco factory where she workes, it is impressive the logistic process of the tobacco. We join them to a polocross match, a faster game than polo, how they stay on their horse is amazing.
On Sunday we board the shalom bus for our one day + bus ride to Johannesburg. It is a long and bit cold journey. The first border goes smoothly. The second looks very difficult. They send us back to the bus to wait there an hour more. In Johannesburg we have to walk 2 blocks to get a taxi, this time to Ghandi backpackers. We have a nice family room with a very big bed for us and a bunk bed for B&T. They help arranging a rental car for the next 20 days. We have a very nice meal in a Portuguese restaurant across the street.
Our rental car we have to drive from the bus station back to the hostel, quit challenging without a map, but we succeed in finding back Ghandi.
The first day we drive 575 km to Hluhluwe. We actually wanted to go to Sodwana bay but the darkness came and Sodwana was still 100 km away. Instead we visit Hluhluwe np first, we go for the morning safari and we succeed in spotting our no 5 of the big five, the Rhino. We also spot red duiker and nyala. The park looks a bit messy, not our nicest landscape so far, but hey we saw rhino's so no complaining!
We drive the last 100 km to Sodwana and try to find accommodation. It is a bit expensive and there seems to be a holiday this weekend, we visit our choice first but 3rd night is full. But today is our lucky day, when we visit a more party type place and we mention that the rate is a bit above our budget they phone the boss and instead of a simple cabin for $ 130 we end up in their pool house for $75! Wow! We have a bar, kitchen, 2 sleeping rooms, porch and not in the ghetto.
Today we went diving the first dive was great (Erik) at 7am he saw dolphin/wales, the 2nd a bit less due to: expectations (no shark, turtle, whale or other big), divers fooling around, above and under us and rip current/waves.
Tonight we are going to watch NL-Spain. Tomorrow we are heading for Drakensberg where we made a reservation at Sani lodge.
Until next time!
Love and kisses,
KEBT
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
