11e reisverslag

For our international friends, again a brief translation at the end.

Deze keer geen stukje van de jongens. Ik heb deze keer als eerste geschreven, bij het doorlezen vonden de mannen dat ze er niks aan toe te voegen hadden. Te weinig spannends gebeurt??

Erik:
Zondag 12 jan., we verlaten vroeg het huis van onze gastvrouw in Santiago, die zelf bij een vriendin elders in het land vertoeft. De maid en het gehandicapte zoontje van Alejandra slapen nog als wij vertrekken en kunnen dus helaas niet echt afscheid nemen. We zitten 8 uur in de bus inclusief de grensovergang naar Argentinië (dit behoorde 6 uur te zijn!) en arriveren 's middags in een grote stad ( 2 milj. inwoners) maar behoorlijk in zondagse rust. We vinden plek in een familiehostel, het gezin bestaat uit een aantal dikkertjes die graag het liefst zittend achter de computer de tijd verdrijven. We hebben een 8 persoons dorm voor ons zelf. Typisch aan dit hostel is dat er bij ons en andere gasten ieder nacht eten en drinken uit de gemeenschappelijke koelkast verdwijnt. De eigenaar wil er zelfs na een heftige discussie niet aan dat het mogelijk zijn eigen kinderen zijn die 's nachts de koelkast plunderen.

Maandag verkennen Karin en ik de stad en regelen alvast onze vervolgtocht en plannen de tour voor de volgende dag, de jongens hangen in de tussentijd als zombies achter hun iPad in het hostel.

Dinsdag een actief dagje, met de bus naar de Maipu vallei, fietsen gehuurd en vervolgens naar een tweetal wijnproducenten van deze geweldige wijnstreek. Eerst naar Trapiche, mooi wine estate, geweldige rondleiding en proeverij! Vervolgens naar Tempus Alba waar we een do it yourself rondleiding en een zalige lunch op een dakterras met uitzicht op de druivenvelden en de olijfboomgaarden hadden. Zalige dag gehad maar wel zwaar, immers flink fietsen met 37 graden en al een paar wijntjes op is dodelijk! Uiteraard klagen we niet.

Woensdag de 15de vertrekken we 's avonds naar het busstation om onze tocht naar Patagonië aan te vangen. De bustocht naar Junin de las Andes behoorde 8 uur te zijn (nachtbus) maar wordt uiteindelijk 12,5 uur, we hebben moeite om een slaapplek te vinden. We belanden in een te duur hotel aan de rivier maar hebben even geen andere keus, wel goed overigens. De volgende dag op jacht naar kampeerspullen en hebben uiteindelijk 4 verschillende winkels nodig om onze nieuwe uitrusting bij elkaar te krijgen.

Zaterdag vertrekken we naar de plaatselijke camping. Onze nieuwe tent, matjes en slaapzakken uitgelegd, genieten we op de camping met veel groen; lekker weer en een gemetselde bbq, even dichtbij de natuur en verlost van de hostels. 's Avonds pakken we in het stadje nog een carnavalsoptocht mee, heel bijzonder. De volgende dag hangen we lekker op de kamping rond en bbq'en de hele middag op zelf gemaakte houtskool, daarna nog een duik in de snel stromende rivier en de dag is kompleet. Zalig!

Ma. 20 vertrekken we naar San Martin de los Andes, slechts een uurtje hier vandaan. Alle hostels blijken vol te zitten, als we op weg gaan naar de camping buiten de stad begint het te regenen en is het koud. De camping is stoffig, duur en ongezellig maar we hebben geen andere keus en zijn blij dat we kampeerspullen hebben. Het landschap en het stadje hadden in Tirol kunnen liggen, we voelen ons op wintersportvakantie maar dan zonder de sneeuw en het skiën. Overigens is het prijsniveau helaas ook vergelijkbaar.

Dinsdag weer op weg, de beroemde tocht langs de 7 meren; pampa's; besneeuwde bergen en vulkanen, wonderschoon! Grotendeels onverharde wegen en hoe zuidelijker hoe slechter en minder bewoond. We moeten eerst nog 2 km lopen van de camping naar het busstation, een hele uitdaging omdat het gewicht van onze bagage behoorlijk is toe genomen. Ik draag de tent van bijna 6 kg, Karin heeft mijn matje en slaapzak erbij en de jongens dragen hun eigen spullen. Het gewicht van mijn grote rugzak is nu 24 kg en mijn kleine 8 kg. We kunnen gelukkig alle 4 goed overweg met het te dragen gewicht, het vele gesjouw de afgelopen maanden heeft geleid tot toegenomen spiermassa en conditie.

Na 2 uurtjes (avond) bus door een fantastisch landschap komen we aan in Villa La Angostura. Het regent pijpenstelen, de hotels zitten allemaal vol en we komen in het donker vermoeit en nat aan op de camping. Prachtige camping met hulpvaardige mensen maar het snel opzetten van een tent in het donker en stromende regen is een hele uitdaging. Nat en koud gelijk naar bed, het regent de hele nacht. Gelukkig is er de volgende dag een 'dorm'kamer beschikbaar, het blijkt uiteindelijk een luxe studio te zijn voor 4 personen. Iedereen weer blij want we kunnen warm douchen en alles laten drogen. Het blijft de hele dag regenen, onze kamer lijkt op een slagveld omdat alles te drogen hangt, inclusief de tent. We kunnen helaas weinig zien van de prachtige omgeving maar een dagje thuis hangen is ook niet vervelend.

Donderdag 23 jan. vertrekken we met de bus naar Puerto Montt in Chili, 7 uur duurt de tocht inclusief de grensovergang. We willen proberen om vanaf hier de boot te nemen naar Puerto Natales, 3 dagen varen naar het zuiden langs de fjorden. Helaas zijn alle boten voor de komende weken al volgeboekt en kunnen we alleen nog een nachtboot nemen naar Chaiten. Vrijdag huren we een auto en rijden 7 uur rond langs 2 meren en naar een waanzinnig mooie besneeuwde vulkaan, prachtige rit. 's Avonds auto ingeleverd en naar de bootterminal, de boot met alleen stoelen vertrekt die nacht om 2 uur, een tocht van 10 uur. Weinig geslapen en in de ochtend toch alweer aan dek om te genieten van het geweldige landschap.

Om 12 uur arriveren we in Chaiten, checken in in een kamer bij een gezin in huis. De vulkaan Chaiten (eigenlijk maar een pukkeltje van 900 meter) is in 2008 uitgebarsten en heeft het stadje in een aslaag van ruim 1,5 meter gelegd. Het stadje is inmiddels voor een deel weer opgeschoond en opgebouwd, om een deel is een stenen muur gelegd en blijft als monument over, de straatjes en huizen liggen nog in een dikke aslaag, overal liggen nog meubels; kleding en andere persoonlijke spullen. Bijzonder indrukwekkend. Het deed me denken aan een duik die we ooit in Safaga, Egypte hebben gemaakt. Een duik naar een gezonken ferryschip (de Salem Express), 900 mensen vonden de dood in het schip, het schip en de lijken zijn nooit geborgen en het schip is afgesloten. Het was bizar om daar te duiken, langs het schip liggen nog allemaal koffers, schoenen en zelfs speelgoed.

Zondag weer eens in de bus, naar Coyhaique, een rit die 8 uur zou duren maar uiteindelijk 11 uur in beslag neemt. We komen om 11 uur 's avonds vermoeid aan en moeten dan nog op zoek naar een hostel. Tikal en ik hebben ruim een uur rondgelopen en kregen overal te horen dat ze vol zaten (het is hier nu hoogseizoen), uiteindelijk nog 1 kamer kunnen bemachtigen met een tweepersoonsbed. Dus de komende dagen beurtelings 2 slapend op matjes en in de slaapzak, een soort van luxe kamperen. Ondanks de beperkte ruimte blijven we 3 nachten, het stadje is leuk; het weer is goed en de omgeving mooi. Buiten dat moeten we nog wat kampeerspullen kopen (oa gasbrander) en veel geld opnemen omdat we de komende week geen bank meer tegenkomen en oa een aantal boottochten moeten betalen.

Maandag rondgewandeld en inkopen gedaan, dinsdag fietsen gehuurd (mountainbikes) en de omgeving buiten de stad verkent. Woensdag in de bus naar Puerto Rio Tranquilo, 5,5 uur door een fantastisch landschap maar helaas in de stromende regen. Dit kleine dorpje ligt aan een gletsjerblauw Meer (Lake General Carera) omringt door besneeuwde bergen. Prachtig maar het regent nog steeds en het waait ook behoorlijk. De jongens zien de camping niet zitten en gaan zelf op onderzoek uit, ze komen terug met de mededeling een cabana gevonden te hebben voor een bijna acceptabele prijs, Karin onderhandeld het naar een goede prijs die maar net boven de kosten van de kamping ligt. We zitten nu in een eigen huisje met zelfs een keukentje en een houtkachel (en voldoende hout).

's Avonds stopt de regen, gauw een flinke was gedaan en een tour voor morgenochtend geregeld. Vandaag (do. 30 jan.) is het zonnig maar wel koud (paar graden boven nul), we maken een geweldige boottocht over het Meer naar de Marmeren grotten. De rotsen liggen aan de kust of in het Meer en er zijn door het water allemaal tunnels in uitgesleten, massief marmer in allerlei kleuren. Zwaar indrukwekkend evenals het glasheldere water en de besneeuwde bergen. Geweldig!

Morgen vertrekken we naar Cochrane, een paar uurtjes verderop aan een ander Meer. Zondag zullen we beginnen aan het laatste deel in Chili (voor dit moment) en via wat busvervoer; 3 Meren per boot; bezoek aan een gletsjer; en een trektocht met volle bepakking van 22 kilometer, de grens oversteken naar El Chalten in Argentinië.

Karin:
Mendoza was one of the places on Karin's list, because of the wine there. Chile we did 4 years ago. We left Santiago early on Sunday luckely before they close the street for the cyclisten. The scenery is nice enough to spend some time looking. At the border we give propina to the busdriver for a smooth clearance. In Mendoza at the busstation we are offered a hostal. It is not great but also not bad so we decide to stay. We have a dorm room for 8 for just the 4 of us.

We walked around in the city while Boaz and Tikal spend their time on the IPad. The city is especially nice because of all the big trees. We go with the local bus to Maipu to visit wineries. First you have to find a place to buy a kind of creditcard for the bus. In Maipu we rent bicycles and head for Trapiche, the tour is nice and informative and at the end we get 3 wines to taste. After this we cycle further to Tempus Alba who offers a "do it yourself" tour. We have lunch here in combination with the winetasting. It is hot and we are happy that we get very cold lemonade when we return at the bicyclerent.

The day of departure to Junin de los Andes we spend in the park walking and having lunch in the regatta club with views on the river and swimmingpools. We have a nightbus to Junin de los Andes where the hostal is closed so we end up in a very nice but too expensive hotel close to the river. It is a hot day and we use the shallow river to cool down. We visit every camping shop in town to buy campinggear. In the evening they have a carnival parade with a Miss carnival and a lot of drums.

We decided to buy camping gear because of our visit to Torres' del Paine but also to avoid the higher prices for accomodation in Chile. After 2 days of camping we move to San Martin de los Andes, a less nice camping. Everything in this town seems to be expensive. The town itself looks like a wintersport town in Austria, with the many tourists but without the snow. We can't join the special bustour along the 7 lakes, also the wheather changes to rainy wheather, so we take a general bus to Villa la Angostura passing at least 4 of the 7 lakes. It is late and raining when we arrive and after searching for a dry place we head to the camping. It is not easy to put up your tent when it is dark and raining. We make a reservation for a dorm for the next day. It is like a studio appartement. We dry our stuff and warm ourselves. Luckely there is a supermarket next door so we can stay at home all day to avoid the rain.

The day after we take an early bus to Puerto Montt. This time the dogs at the border picks out our bag. We have to leave our peanuts behind, although we think he smelled the sausage in the small compartiment of the backpack. This time we had a reservation for a hostal, although accidentaly we reserved for 2 persons instead of 2 rooms. Luckely they have 2 spare beds in the dorm. Our plan was to take the Ferry to Puerto Natales but reservation through internet did not succeed. Instead we book a night Ferry to Chaiten and are going to try to go south by land as far as possible. Puerto montt looks like a fishing town with wooden houses, or with wooden shingles, a bit shabby.

We rent a car to make the most of the day and after getting some dollars for Argentina we head for the lakes and vulcanoes. It is a beautifull scenery with a lot of german influences. We head for the Lake todos los Santos, the most beautifull Lake of southern Chile. After this we go as high as possible by car on the vulcano. The journey on the nightferry is not very comfortable it leaves late at 2 am. We wake up early to look at the coastline. We arrive at 11 am and head for the tourist info and bus. We find an affordable hostal with 3 beds and we manage to buy bustickets to Coihayque. The small city is in 2008 destroyed by volcano Chaiten. The whole city was covered with 1,5 meter of ashes. A lot of dead trees as well. They cleaned a big part of the small town, but one part they put a gabion wall arround to remember what can happen.

Instead of arriving at 8 pm we arrive at 11 pm in Coihayque. We find a roof at the tourist centre to shelter for rain and Erik and Tikal go searching for accomodation. Finally they find a matrimonial room we pay a Little bit extra because of 4 people sharing the room and 2 of us camp in the room. We walk arround in the town and do some shopping. The day after we rent bikes to have a look arround town. We have a great lunch at the firebrigade. Another bus brings us to Puerto rio Tranquilo, but we have tickets for Cochrane for 2 days later as well.

The boys do not want to camp or walk with all our luggage to a camping so they are looking for a cabaña. When they find something affordable we negotiate the price a bit more because of staying 2 nights. We visit the marble caves in the morning when the Lake is a Little bit more smooth and the light is better. We also want to go fishing but at the appointed time our guide is doing another trip to the marble caves. We spend a lot of time in the cabaña arround the fireplace, it is nice to have more of a house for 2 days.

The next etappe brings us to Cochrane but that is for our next journal.

Love and kisses,
KEBT