14de Reisverslag
Blijf op de hoogte en volg familie
21 April 2014 | Australië, Perth
Deze keer geen stukje van de jongens, te weinig boeiends voor hen gebeurd behalve het eerste deel van dit verslag. Dit verslag begint bij de laatste dag in Rio de Janeiro en de reis naar Australië.
Zaterdag 8 maart, we hebben gelukkig kaartjes kunnen krijgen voor de afsluitende Samba parade op een tribune bijna aan het eind van de parade straat. De kaartjes kosten nu 'maar' 110 dollar PP maar kosten voor dezelfde parade een week eerder minimaal 500 dollar, dus we zijn blij! Het regent de hele dag maar we zijn druk bezig met (her)inpakken en schoonmaken van het appartement dus het weer geeft niet zo.
's Avonds regent het nog licht maar stappen we om 20 uur goed gemutst in de metro naar het centrum. We moeten nog ruim een half uur lopen naar de entree van onze tribune, de paradestraat is ruim 2 km lang en heeft aan beide kanten betonnen sta tribunes. We staan (bewust) aan de bovenkant van het vak en de regen stopt als om 22 uur de eerste praalwagens en duizenden verkleedde mensen aan ons voorbij trekken. De fantastische praalwagens en de grote groepen verkleedde mensen zijn een genot voor het oog en worden ondersteund door opzwepende sambamuziek. Als wij om 4 uur 's morgens voldaan de tribune verlaten staan er nog zo'n 200.000 man op de tribunes te swingen en komen er nog duizenden paradegangers en praalwagens voorbij, gewoon tot 6 uur.
We zijn moe maar zeer voldaan, de metro rijdt tijdens carnaval de hele nacht dus kunnen we gelukkig weer op deze manier naar huis. Het carnaval in Rio stond op Boaz zijn wensenlijstje maar hij had moeite met het straatcarnaval. Vannacht heeft hij staan genieten om dat dit was wat hij zich had voorgesteld, terecht zei hij ook ergens in de nacht dat dit de mooist denkbare afsluiting was van onze reis door Zuid-Amerika!
Na een kort nachtje het appartement opgeruimd en schoongemaakt en staan we om 14.45 uur beneden klaar met onze bagage. Om 15 uur hebben we afgesproken met de beheerder, helaas is hij er niet, ook niet om 16 uur. Gebeld met de eigenaar maar de beheerder blijft spoorloos, om 16.30 stappen we ietwat gestrest in de taxi naar het vliegveld en laten de sleutels achter bij de bewaking. We zijn nog net op tijd met inchecken en er loopt een uitbundig babbelend mannetje de karretjes op te halen bij de incheckbalie. Als we klaar zijn met inchecken staan onze karretjes een stukje verderop en is het mannetje verdwenen, evenals Karin haar telefoon. Karin 'vliegt' nog door het vliegveld maar de vogel is gevlogen (ha ha, toch nog een leuke woordspeling)! Dit alles maakt ons afscheid van Zuid-Amerika net iets minder mooi, maar goed.
We vliegen in 5 uur naar Santiago in Chili en komen midden in de nacht aan. We hadden al besloten om op het vliegveld te blijven en daar een slaapplekje te vinden. We belanden in de aankomsthal tussen 2 bankjes en slapen op onze matjes op de grond. Ik hou de nacht de wacht en mag 's morgens nog even slapen voordat ons vliegtuig vertrekt naar Sydney. Karin heeft een reservering gemaakt in een backpackershostel in het centrum van Sydney voor maandag, echter hadden we er niet bij stil gestaan dat het niet alleen 14 uur vliegen was maar dat het daar ook nog eens 14 uur later was, dus arriveren we pas op dinsdag. Gelukkig doet het hostel niet moeilijk en boekt onze reservering om naar dinsdag, gesloopt maar ook wel voldaan dat de volgende stap in de reis is gemaakt, gaan we op tijd naar bed.
In het vorige verslag had ik al aangegeven dat we aan vakantie toe waren, de afgelopen 6 weken voelde voor mij ook aan als vakantie. Wel veel gezien en meegemaakt maar veel relaxeder dan de reis hiervoor. De jongens denken hier echter anders over want vinden dat we nog steeds een moordend reistempo hebben en dat ze te weinig rust krijgen. Ik kan me hier ook wel iets bij voorstellen want we hebben in het weekje Sydney ook 2 dagen de Bleu Mountains bezocht en ze rondgesleept in de stad zelf. Vervolgens 4 weken rondgereden in een huurauto in Nieuw-Zeeland waar we 5830 km hebben afgelegd en ons langste verblijf (van 2 dagen) was bij Paulien en Regis in Dunedin. Vervolgens ook nog een drukkig verblijf van een week bij vrienden in Perth, Australië.
Het verslag hieronder bestaat uit opmerkelijke stukjes van de afgelopen 6 weken maar volgt onze reis niet meer op de voet, voor de volledigheid heb ik aan het eind het afgelegde reisschema weergegeven.
Sydney is een gave en bruisende stad, mooi centrum en fraaie havens. Duur in alle opzichten (westerse prijzen) maar dit zijn we allang niet meer gewend en moeten onze budgetten ineens ook flink verhogen. Met een boemeltreintje 2 uur gereden naar de Blue Mountains waar we in een andere wereld waren, geweldig landschap en een bijzonder koloniaal hotel. Rondgetoerd in dubbeldekkerbussen; skytrains; gondels en lopend over houten vlonderpaden door een prachtig landschap.
In Sydney was een bezoek aan het Operahouse natuurlijk een must, we hebben het gebouw lopend bezocht via het ongelofelijk mooie park richting Darling Harbour. Het park in het midden van de stad heeft een van de mooiste Botanische parken die ik ooit heb gezien, inclusief alle vogelsoorten. Met de jongens naar een onderwaterdierentuin geweest, iets wat bij hun op het wensenlijstje stond. Een ferrytocht naar een van de beroemde stranden en een bezoek aan de Chinese markt, maakt vervolgens het plaatje dan ook kompleet.
Een soepele overtocht van 3,5 uur vliegen naar Nieuw-Zeeland, bij aankomst moest onze meegebrachte tent echter wel via het laboratorium gereinigd worden alvorens we opweg konden. Karin had vanuit Argentinië al via internet een auto gehuurd, de gewenste camper bleek veels te duur dus dit was een goed alternatief. In plaats vanuit onze rugzak te leven, hebben we nu 4 weken vanuit de achterbak van de auto geleefd. Deels in de tent, deels in motels of cabines op een vakantiepark verbleven.
In het noorden van het Noordereiland stonden we op een camping tussen 2 baaien in, liggend in bed na het voor het eerst oog in oog gestaan hebbend met een Posum (soort van Wasbeer) en het horen van de verschillende golfslagen in de 2 baaien is een geweldige ervaring. We staan later op een camping met weinig voorzieningen in het Trounson Kauri Park, geweldige kleine camping naast een natuur reserve. De Kauri is een gigantisch grote boom, hoog en dik maar met een zeer beperkte bladkroon. De bomen in het reserve worden bedreigd door een schimmel en mogen alleen bezocht worden na een schoonmaak van de wandelschoenen. Boaz en ik maken een bijzondere nachtwandeling door het park en ontmoeten een Posum, horen de Kiwi's (lopende zeldzame vogel) en zijn zwaar onder de indruk van de woudreuzen.
In Cambridge zitten we in een fraai Motel met zwembad en Spa. Ik heb de afgelopen 7 maanden mijn haar laten groeien om te kijken hoe dat er uit zou zien, de zijkanten groeide harder dan de rest en het werd nogal vlassig. Dan maar kaal! Ik zit buiten onze kamer op de parkeerplaats en Boaz heeft er erg veel lol in om me kort te knippen, de eigenaresse van het Motel komt regelmatig even kijken en lacht zich rot. Na het goede werk van Boaz haalt Karin het scheermes over mijn bolletje. Eenmaal kaal lijkt het alsof ik een enge ziekte heb, bruin gezicht en een spierwitte bovenkant.
Op het Zuidereiland doen we in het noorden een 3 daagse trektocht langs de kust genaamd de Abel Tasman track. We verblijven in 3 verschillende hutten die we van te voren al moesten boeken. Prachtige tocht door wisselend dichte bossen met veel Boomvarens en open- en strandstukken. De tweede dag begint mijn knie weer op te spelen (weet nu door Paulien en Regis dat het de meniscus is) en de jongens zijn moe en klagen de hele dag door. Karin loopt de laatste dag wel (bikkel) en de mannen nemen de watertaxi naar de laatste hut. Toch een mooie tocht en gave ervaring.
Het bezoek aan NZ had voor ons 4 hoofddoelen: Landschap; Lord of the Rings; Wijnen; en een bezoek aan Paulien.
Aangezien vele opname sites van de film Lord of the Rings in NZ liggen; Tikal er een werkstuk over schrijft en ik sowieso een fan ben van boeken en films, hebben we besloten om zoveel mogelijk opnamesites te bezoeken. De enige filmsite die nog echt in takt is is Hobbiton, het dorpje van de Hobbits in de Gauw. Echter dit is economisch al goed uitgebuit en betekend dat je 70 dollar PP entree moet betalen, dus besluiten we om dit niet te doen en verkennen de omgeving die al het 'Gauw' gevoel geeft. We hebben vervolgens vele landschappelijke sites bezocht zoals Mordor; de Pinakels; Wellington; Poolburn en nog een aantal anderen. Al het decor is uiteraard weg en je hebt enige fantasie nodig om het in de film te plaatsen, toch zijn de vele verschillende landschappen wel herkenbaar.
Wijnen, ook zo iets moois in dit land! Het wijn maken is hier nog een relatief jonge tak, slechts 30 a 35 jaar oud. Toch komt er veel moois hiervandaan, zeker de witte wijnen. We hebben vele wijngaarden op beide landsdelen bezocht, 1 op het Noordereiland en 3 op het Zuidereiland. Op het Noordereiland kwamen we in Martinborough een geweldig estate tegen, Murdoch James, geweldige Sauvignon Blanc en Pinot Noir. Op het Zuidereiland hebben we de wijnstreken Nelson; Central Otago en Marlborough bezocht. Wisselende kwaliteiten en smaken, sterk afhankelijk van grondsoort en wijnmaakproces. Over het algemeen hebben we genoten van de wijnproeverijen en hebben veel moois ontdekt. Verreweg het mooiste estate was Yealands, ook goed te verkrijgen in NL omdat het ook een groot productie wijnhuis is. De wijngaarden liggen op glooiende heuvels en de velden reiken zover het oog strekt, fantastisch gezicht!
NZ kenmerkt zich door vele verschillende en fantastische landschappen. Van eindeloze goudgele graslanden tot ruwe besneeuwde bergtoppen. Van dichte donkere bossen tot blauwe gletsjers. Van glooiende heuvels met hagen en rotsen tot geweldige fjorden. Ik kan zo nog wel even doorgaan, maar toch, maar toch kan ik niet helemaal loskomen van het sprookjeslandschap van Patagonië. We hebben waarschijnlijk de verkeerde volgorde gedaan. Het is hier nu herfst, mooie kleuren en al koude nachten. De laatste week buiten de kou ook wel behoorlijk wat regen gehad, de bewolking zorgde ervoor dat we oa bij Mount Cook de besneeuwde bergen niet konden zien, helaas.
De mensen in Australië en NZ zijn echt geweldig! Super relaxed en vriendelijk. Winkelpersoneel; kassieres en pompbediendes zijn enthousiast, maken een praatje met je en geven je gevraagd en ongevraagd advies. Helaas is dit in NL bijna ondenkbaar geworden. Ik kom hier tenminste weer vrolijk een winkel uit, ook al heb ik niks gekocht.
Geweldig dat we nog een paar dagen bij Paulien (oud collega van Karin); Regis en de kinderen Stijn en Yvon konden verblijven in Dunedin. Ze hebben een geweldig huis en stuk grond op een heuvel met naar alle kanten een fantastisch uitzicht. We zijn zeer gastvrij ontvangen en hebben ons er erg thuis gevoeld. Even weer lekker een thuisgevoel en even niks hoeven. Overdag waren ouders naar hun werk en de kinderen naar school maar 's avonds was het gezamenlijk eten en vooral ook lekker borrelen en kletsen. Karin en ik hebben de laatste dag nog een paar uurtjes snoeiwerk in de tuin gedaan (Rhodo's kort gezet).
Maandagmiddag 14 april leveren we eind van de middag de auto in bij het vliegveld, ondanks dat in de voorwaarden staat dat we teruggebracht worden naar het vakantiepark waar we verblijven worden we afgezeken en moeten we een half uur teruglopen. Een boze mail naar de directie was het gevolg. De volgende ochtend werden we om 4 uur opgehaald door een taxi en naar het vliegveld gebracht. 3,5 uur vliegen naar Sydney, een lange tocht door de douane waar ook nog eens onze tent uitgepakt en bekeken moest worden, zorgt ervoor dat we (net aan) onze 'aansluitende' vlucht naar Perth missen. 3 uur later zitten we alsnog op de 5 uur durende vlucht.
We worden door Russell opgehaald en verblijven deze week bij Russell en Valerie thuis. Ik heb Russ en Val 25 jaar geleden ontmoet in India, beide toen langharig en nu kortharig en een stukje gevulder. We hebben toen in India een 4 daagse kamelentocht gemaakt door de woestijn van Rajasthan. Een paar maanden daarna bezochten ze NL en verbleven ze een aantal dagen bij ons in Boskoop (Dijkzicht flat). De afgelopen 25 jaar hebben we niet veel contact met elkaar gehad maar het laatste jaar voor ons vertrek is dit weer behoorlijk aangehaald. Ze hebben 2 dochters, Myra (20) en Casey (16).
De afgelopen week was zalig, bijkomen in huiselijke sfeer en nu voor een wat langere tijd. De jongens hebben veel gebruik gemaakt van hun ipad en voor de tv gehangen. We hadden de beschikking over Russ zijn auto en Karin en ik hebben nog een leuk wijngebied bezocht, verder nog de stad; het strand en een fantastisch park. 's Avonds steeds weer gezellig, gezamenlijk eten en kletsen over vroeger.
In Perth wonen sinds 2 jaar de familie Eijs uit NL, we trokken met hun veel op toen we beiden in Maleisië woonden. Zij vertrokken uit Maleisië rond dezelfde tijd als wij en gingen in Dubai wonen. We hebben ze in 2005 nog bezocht in Dubai. Vincent en Sandra hebben 3 dochters, Elise (16), Margit (12) en Yvet (7). We hebben een leuke BBQ avond gehad bij hun en het weerzien was toch weer speciaal. Gisteren zijn we met Russell en de Fam. Eijs naar een straatfestival in Fremantle geweest, geweldige dag met leuk vermaak in goed gezelschap.
Reisschema:
Di 11 mrt Sydney
Wo 12 mrt Sydney naar Blue Mountains. 2 uur met de trein
Do 13 mrt Blue Mountains naar Sydney. 2 uur met de trein
Vr 14 mrt Sydney
Za 15 mrt Sydney
Zo 16 mrt Sydney
Ma 17 mrt Sydney naar Auckland. 3 uur vlucht
Di 18 mrt Auckland
Wo 19 mrt Auckland naar Matauri Bay. 350 km, 6 uur met de auto
Do 20 mrt Matauri Bay naar Trounson Kauri Park. 200 km, 4 uur auto
Vr 21 mrt Trounson Kauri Park naar Cambridge. 350 km, 7 uur auto
Za 22 mrt Cambridge naar Whakapapa Village. 400 km, 7 uur auto
Zo 23 mrt Whakapapa Village. 50 km, 1,5 uur auto
Ma 24 mrt Whakapapa Village naar Putangirua. 420 km, 7 uur auto
Di 25 mrt Putangirua naar Wellington. 100 km, 2 uur auto
Wo 26 mrt Wellington naar Nelson. 2,5 uur varen. 100 km, 2,5 uur auto
Do 27 mrt Nelson
Vr 28 mrt Nelson naar Kaiteriteri. 130 km, 3 uur auto
Za 29 mrt Abel Tasman track. 4 uur lopen
Zo 30 mrt Abel Tasman track. 4 uur lopen
Ma 31 mrt Abel Tasman track. 4 uur lopen
Di 1 apr Kaiteriteri naar Murchison. 2 uur varen. 200 km, 3 uur auto
Wo 2 apr Murchison naar Mapurika. 350 km, 5,5 uur auto
Do 3 apr Mapurika naar Haast. 180 km, 3 uur auto
Vr 4 apr Haast naar Te Anau. 450 km, 7 uur auto
Za 5 apr Te Anau naar/terug Millford Sound. 2,5 uur varen. 250 km, 4 uur
Zo 6 apr Te Anau naar Dunedin. 430 km, 6 uur auto
Ma 7 apr Dunedin
Di 8 apr Dunedin
Wo 9 apr Dunedin naar Cromwell. 330 km, 6 uur auto
Do 10 apr Cromwell naar Fairly. 410 km, 7 uur auto
Vr 11 apr Fairly naar Kaikura. 430 km, 7 uur auto
Za 12 apr Kaikura naar/terug Blenheim. 320 km, 5 uur auto
Zo 13 apr Kaikura naar Christchurch. 210 km, 3 uur auto
Ma 14 apr Christchurch. 80 km, 2 uur auto
Di 15 apr Christchurch naar Sydney en Perth. 3,5 en 5 uur vlucht
Wo 16 apr t/m Ma 21 apr Perth
Vandaag maandag 21 april zijn we weer aan het inpakken en vertrekken vanavond naar het vliegveld. De afgelopen dagen zijn we ook alweer op jacht gegaan naar werk, thuis komt nu al erg dichtbij. Vannacht een vlucht van 5 uur terug naar Sydney en vervolgens een vlucht door van ruim 14 uur naar Johannesburg, Zuid-Afrika. De start van ons laatste deel van de reis, nog ruim 2 maanden door Afrika. Plan is om via de oostkant omhoog te trekken richting Kenia. Op 30 juni vliegen we vanuit Johannesburg naar Londen en vanaf daar op 1 juli naar Amsterdam waar we rond 11 uur 's ochtends arriveren.
Hi our international friends. Herewith a small contribution on our travels from Rio till Perth.
In Rio we managed to get tickets for the sambodrome. Carnival was already over but they have another grand finale. We realy enjoyed ourselves on the last night and with the sambabeat still in our ears we left late for a short nightrest. We had some delay at the appartement end karin's teleprocessing got stolen at the airport.
We had a very long travel day first to Santiago where had to wait quite a long while for our connection to Sydney. When we arrived we seemed to have lost a day on the way so our reservation was also for the night before. Luckily they were very helpfull in Nomads westend so our parement bechamelsaus valid for next day. We took the train to the Blue Mountains found ourselves a very nice hostel and travelled around bij dubbeldecker, skytrains and more. We walked wooden desks and an interesting trail to the next trainstation. We enjoy the space and nature. In Sydney we went for Darling Harbour, chinatown, beach, botanical garden and the opera house. The public transport is quit affordable and you can take 2 children for one halfprice fare.
After one week Sydney we had a flight to Auckland New Zealand, they were very fussy on our shoes and tent and stayed in a motel on the northcote. This time we rented a car a welcome change after all busses. We were living from the back of the car of a change. Our ride with the Ferry gave us amazing views on the city. We stayed in motels en cabins mostly on holidayparks. Some of the times we were camping as well. One night we were in the middle of 2 beautiful bays and possum were next to our tent. Using DOC sites brings you to more remote natural surroundings. We slept next to a Kauri forest and Boaz and Erik went for a nightwalk hearing kiwi's. We camped at a lakeside meeting more possums and keas. We camped close to the Pinnacles one of the locaties of Lord of the Rings. LOR became part of our objectives for travelling around NZ. We looked at te surrounding of Hobbiton te only build site left but we did not visit the paid part. We visited Mount Doom, Mordor, Poolburn, mt Victoria in Wellington and a gorge. We tried to get as many as possible in to our route. When we return home we will have another look at the movies to see what we recognise. And Tikal uses it to get inspired to read all the books and get his assignment done.
We also had winetasting in our programm. On northern island we we driving a special route and making fun of this route without any winery. Apparantly the route must guide you to take de detour to Martinborough, a very young wine area but at Murdoch James we found some wonderful wines. On southern island we visited Nelson area where we almost joined the harvest was it not we had to do great walk Abel Tasman Coast Track. Unfortunately Erik had to take the boat on the third day because of his knee (meniscus), the boys were happy to accompany him. We also went wine tasting in Central Otago (even twice) and Marlborough.
We travelled around north island for more than a week and south island for 3 weeks and drove 5830 km. To see as much as possible. We saw Marlborough sounds from Ferry and dolphins as well, we saw Frans Jozef and Fox Glacier, we took a cruise through Millford sound, we saw amazing Pancake rocks, Clay Cliffs and Cathedral Cliffs. We went for as many scenic routes as possible but unfortunately the cloudy wheather withhold us from seeing the snow on Mount Cook.
In Dunedin we stayed at Paulien Leijnse her place a former colleague from Holland. They live on a hill with very nice view on the sea and Dunedin. We realy were at ease. And the boys were happy to have someone from their own age to play monopoly and ipad games. It was nice to catch up after those years. We even found time to do some pruning.
We ended our journey in Christchurch visiting a kind of Zoo to see their "big five" amongst them kiwi's. Unfortunately we were disappointed when we returned the car. They offered to bring us to a nearby hotel in their letter but when we returned the car we were bluntly told that they offer this as a service, but we had no rights.
Next morning the taxi brought us to the airport at 4 am and we had to fly to Sydney first. In Sydney they checked our tent again, it was so busy that we had to take the next plane to Perth. In Perth Russell was at the airport he resembled his linkedin picture. Totally the opposite from his long hair in 1989 when Erik met Russell and Valerie in Rajachstan. At that time they also visited us in Boskoop. Since we already had some communication before we arrived we felt very quickly at ease as if it were less years in between. There hospitallity is amazing we stayed were fed (BBQ as well), could use a car.
We used this period to see some things in the neighbourhoud but also to rest prepare for Africa and our return to work. We did not forget to visit the nearby wineries in Swan Valley.
In Perth we also visited dutch family Eijs who we have met while we lived in Malaysia and later on visited in Dubai (2005). We had BBQ meal (barbie) and went al together to street art festival in Fremantle. It is realy nice to catch up with both those families. We are really glad we included this detour within our travels.
Love and greetings,
kEBT
Zaterdag 8 maart, we hebben gelukkig kaartjes kunnen krijgen voor de afsluitende Samba parade op een tribune bijna aan het eind van de parade straat. De kaartjes kosten nu 'maar' 110 dollar PP maar kosten voor dezelfde parade een week eerder minimaal 500 dollar, dus we zijn blij! Het regent de hele dag maar we zijn druk bezig met (her)inpakken en schoonmaken van het appartement dus het weer geeft niet zo.
's Avonds regent het nog licht maar stappen we om 20 uur goed gemutst in de metro naar het centrum. We moeten nog ruim een half uur lopen naar de entree van onze tribune, de paradestraat is ruim 2 km lang en heeft aan beide kanten betonnen sta tribunes. We staan (bewust) aan de bovenkant van het vak en de regen stopt als om 22 uur de eerste praalwagens en duizenden verkleedde mensen aan ons voorbij trekken. De fantastische praalwagens en de grote groepen verkleedde mensen zijn een genot voor het oog en worden ondersteund door opzwepende sambamuziek. Als wij om 4 uur 's morgens voldaan de tribune verlaten staan er nog zo'n 200.000 man op de tribunes te swingen en komen er nog duizenden paradegangers en praalwagens voorbij, gewoon tot 6 uur.
We zijn moe maar zeer voldaan, de metro rijdt tijdens carnaval de hele nacht dus kunnen we gelukkig weer op deze manier naar huis. Het carnaval in Rio stond op Boaz zijn wensenlijstje maar hij had moeite met het straatcarnaval. Vannacht heeft hij staan genieten om dat dit was wat hij zich had voorgesteld, terecht zei hij ook ergens in de nacht dat dit de mooist denkbare afsluiting was van onze reis door Zuid-Amerika!
Na een kort nachtje het appartement opgeruimd en schoongemaakt en staan we om 14.45 uur beneden klaar met onze bagage. Om 15 uur hebben we afgesproken met de beheerder, helaas is hij er niet, ook niet om 16 uur. Gebeld met de eigenaar maar de beheerder blijft spoorloos, om 16.30 stappen we ietwat gestrest in de taxi naar het vliegveld en laten de sleutels achter bij de bewaking. We zijn nog net op tijd met inchecken en er loopt een uitbundig babbelend mannetje de karretjes op te halen bij de incheckbalie. Als we klaar zijn met inchecken staan onze karretjes een stukje verderop en is het mannetje verdwenen, evenals Karin haar telefoon. Karin 'vliegt' nog door het vliegveld maar de vogel is gevlogen (ha ha, toch nog een leuke woordspeling)! Dit alles maakt ons afscheid van Zuid-Amerika net iets minder mooi, maar goed.
We vliegen in 5 uur naar Santiago in Chili en komen midden in de nacht aan. We hadden al besloten om op het vliegveld te blijven en daar een slaapplekje te vinden. We belanden in de aankomsthal tussen 2 bankjes en slapen op onze matjes op de grond. Ik hou de nacht de wacht en mag 's morgens nog even slapen voordat ons vliegtuig vertrekt naar Sydney. Karin heeft een reservering gemaakt in een backpackershostel in het centrum van Sydney voor maandag, echter hadden we er niet bij stil gestaan dat het niet alleen 14 uur vliegen was maar dat het daar ook nog eens 14 uur later was, dus arriveren we pas op dinsdag. Gelukkig doet het hostel niet moeilijk en boekt onze reservering om naar dinsdag, gesloopt maar ook wel voldaan dat de volgende stap in de reis is gemaakt, gaan we op tijd naar bed.
In het vorige verslag had ik al aangegeven dat we aan vakantie toe waren, de afgelopen 6 weken voelde voor mij ook aan als vakantie. Wel veel gezien en meegemaakt maar veel relaxeder dan de reis hiervoor. De jongens denken hier echter anders over want vinden dat we nog steeds een moordend reistempo hebben en dat ze te weinig rust krijgen. Ik kan me hier ook wel iets bij voorstellen want we hebben in het weekje Sydney ook 2 dagen de Bleu Mountains bezocht en ze rondgesleept in de stad zelf. Vervolgens 4 weken rondgereden in een huurauto in Nieuw-Zeeland waar we 5830 km hebben afgelegd en ons langste verblijf (van 2 dagen) was bij Paulien en Regis in Dunedin. Vervolgens ook nog een drukkig verblijf van een week bij vrienden in Perth, Australië.
Het verslag hieronder bestaat uit opmerkelijke stukjes van de afgelopen 6 weken maar volgt onze reis niet meer op de voet, voor de volledigheid heb ik aan het eind het afgelegde reisschema weergegeven.
Sydney is een gave en bruisende stad, mooi centrum en fraaie havens. Duur in alle opzichten (westerse prijzen) maar dit zijn we allang niet meer gewend en moeten onze budgetten ineens ook flink verhogen. Met een boemeltreintje 2 uur gereden naar de Blue Mountains waar we in een andere wereld waren, geweldig landschap en een bijzonder koloniaal hotel. Rondgetoerd in dubbeldekkerbussen; skytrains; gondels en lopend over houten vlonderpaden door een prachtig landschap.
In Sydney was een bezoek aan het Operahouse natuurlijk een must, we hebben het gebouw lopend bezocht via het ongelofelijk mooie park richting Darling Harbour. Het park in het midden van de stad heeft een van de mooiste Botanische parken die ik ooit heb gezien, inclusief alle vogelsoorten. Met de jongens naar een onderwaterdierentuin geweest, iets wat bij hun op het wensenlijstje stond. Een ferrytocht naar een van de beroemde stranden en een bezoek aan de Chinese markt, maakt vervolgens het plaatje dan ook kompleet.
Een soepele overtocht van 3,5 uur vliegen naar Nieuw-Zeeland, bij aankomst moest onze meegebrachte tent echter wel via het laboratorium gereinigd worden alvorens we opweg konden. Karin had vanuit Argentinië al via internet een auto gehuurd, de gewenste camper bleek veels te duur dus dit was een goed alternatief. In plaats vanuit onze rugzak te leven, hebben we nu 4 weken vanuit de achterbak van de auto geleefd. Deels in de tent, deels in motels of cabines op een vakantiepark verbleven.
In het noorden van het Noordereiland stonden we op een camping tussen 2 baaien in, liggend in bed na het voor het eerst oog in oog gestaan hebbend met een Posum (soort van Wasbeer) en het horen van de verschillende golfslagen in de 2 baaien is een geweldige ervaring. We staan later op een camping met weinig voorzieningen in het Trounson Kauri Park, geweldige kleine camping naast een natuur reserve. De Kauri is een gigantisch grote boom, hoog en dik maar met een zeer beperkte bladkroon. De bomen in het reserve worden bedreigd door een schimmel en mogen alleen bezocht worden na een schoonmaak van de wandelschoenen. Boaz en ik maken een bijzondere nachtwandeling door het park en ontmoeten een Posum, horen de Kiwi's (lopende zeldzame vogel) en zijn zwaar onder de indruk van de woudreuzen.
In Cambridge zitten we in een fraai Motel met zwembad en Spa. Ik heb de afgelopen 7 maanden mijn haar laten groeien om te kijken hoe dat er uit zou zien, de zijkanten groeide harder dan de rest en het werd nogal vlassig. Dan maar kaal! Ik zit buiten onze kamer op de parkeerplaats en Boaz heeft er erg veel lol in om me kort te knippen, de eigenaresse van het Motel komt regelmatig even kijken en lacht zich rot. Na het goede werk van Boaz haalt Karin het scheermes over mijn bolletje. Eenmaal kaal lijkt het alsof ik een enge ziekte heb, bruin gezicht en een spierwitte bovenkant.
Op het Zuidereiland doen we in het noorden een 3 daagse trektocht langs de kust genaamd de Abel Tasman track. We verblijven in 3 verschillende hutten die we van te voren al moesten boeken. Prachtige tocht door wisselend dichte bossen met veel Boomvarens en open- en strandstukken. De tweede dag begint mijn knie weer op te spelen (weet nu door Paulien en Regis dat het de meniscus is) en de jongens zijn moe en klagen de hele dag door. Karin loopt de laatste dag wel (bikkel) en de mannen nemen de watertaxi naar de laatste hut. Toch een mooie tocht en gave ervaring.
Het bezoek aan NZ had voor ons 4 hoofddoelen: Landschap; Lord of the Rings; Wijnen; en een bezoek aan Paulien.
Aangezien vele opname sites van de film Lord of the Rings in NZ liggen; Tikal er een werkstuk over schrijft en ik sowieso een fan ben van boeken en films, hebben we besloten om zoveel mogelijk opnamesites te bezoeken. De enige filmsite die nog echt in takt is is Hobbiton, het dorpje van de Hobbits in de Gauw. Echter dit is economisch al goed uitgebuit en betekend dat je 70 dollar PP entree moet betalen, dus besluiten we om dit niet te doen en verkennen de omgeving die al het 'Gauw' gevoel geeft. We hebben vervolgens vele landschappelijke sites bezocht zoals Mordor; de Pinakels; Wellington; Poolburn en nog een aantal anderen. Al het decor is uiteraard weg en je hebt enige fantasie nodig om het in de film te plaatsen, toch zijn de vele verschillende landschappen wel herkenbaar.
Wijnen, ook zo iets moois in dit land! Het wijn maken is hier nog een relatief jonge tak, slechts 30 a 35 jaar oud. Toch komt er veel moois hiervandaan, zeker de witte wijnen. We hebben vele wijngaarden op beide landsdelen bezocht, 1 op het Noordereiland en 3 op het Zuidereiland. Op het Noordereiland kwamen we in Martinborough een geweldig estate tegen, Murdoch James, geweldige Sauvignon Blanc en Pinot Noir. Op het Zuidereiland hebben we de wijnstreken Nelson; Central Otago en Marlborough bezocht. Wisselende kwaliteiten en smaken, sterk afhankelijk van grondsoort en wijnmaakproces. Over het algemeen hebben we genoten van de wijnproeverijen en hebben veel moois ontdekt. Verreweg het mooiste estate was Yealands, ook goed te verkrijgen in NL omdat het ook een groot productie wijnhuis is. De wijngaarden liggen op glooiende heuvels en de velden reiken zover het oog strekt, fantastisch gezicht!
NZ kenmerkt zich door vele verschillende en fantastische landschappen. Van eindeloze goudgele graslanden tot ruwe besneeuwde bergtoppen. Van dichte donkere bossen tot blauwe gletsjers. Van glooiende heuvels met hagen en rotsen tot geweldige fjorden. Ik kan zo nog wel even doorgaan, maar toch, maar toch kan ik niet helemaal loskomen van het sprookjeslandschap van Patagonië. We hebben waarschijnlijk de verkeerde volgorde gedaan. Het is hier nu herfst, mooie kleuren en al koude nachten. De laatste week buiten de kou ook wel behoorlijk wat regen gehad, de bewolking zorgde ervoor dat we oa bij Mount Cook de besneeuwde bergen niet konden zien, helaas.
De mensen in Australië en NZ zijn echt geweldig! Super relaxed en vriendelijk. Winkelpersoneel; kassieres en pompbediendes zijn enthousiast, maken een praatje met je en geven je gevraagd en ongevraagd advies. Helaas is dit in NL bijna ondenkbaar geworden. Ik kom hier tenminste weer vrolijk een winkel uit, ook al heb ik niks gekocht.
Geweldig dat we nog een paar dagen bij Paulien (oud collega van Karin); Regis en de kinderen Stijn en Yvon konden verblijven in Dunedin. Ze hebben een geweldig huis en stuk grond op een heuvel met naar alle kanten een fantastisch uitzicht. We zijn zeer gastvrij ontvangen en hebben ons er erg thuis gevoeld. Even weer lekker een thuisgevoel en even niks hoeven. Overdag waren ouders naar hun werk en de kinderen naar school maar 's avonds was het gezamenlijk eten en vooral ook lekker borrelen en kletsen. Karin en ik hebben de laatste dag nog een paar uurtjes snoeiwerk in de tuin gedaan (Rhodo's kort gezet).
Maandagmiddag 14 april leveren we eind van de middag de auto in bij het vliegveld, ondanks dat in de voorwaarden staat dat we teruggebracht worden naar het vakantiepark waar we verblijven worden we afgezeken en moeten we een half uur teruglopen. Een boze mail naar de directie was het gevolg. De volgende ochtend werden we om 4 uur opgehaald door een taxi en naar het vliegveld gebracht. 3,5 uur vliegen naar Sydney, een lange tocht door de douane waar ook nog eens onze tent uitgepakt en bekeken moest worden, zorgt ervoor dat we (net aan) onze 'aansluitende' vlucht naar Perth missen. 3 uur later zitten we alsnog op de 5 uur durende vlucht.
We worden door Russell opgehaald en verblijven deze week bij Russell en Valerie thuis. Ik heb Russ en Val 25 jaar geleden ontmoet in India, beide toen langharig en nu kortharig en een stukje gevulder. We hebben toen in India een 4 daagse kamelentocht gemaakt door de woestijn van Rajasthan. Een paar maanden daarna bezochten ze NL en verbleven ze een aantal dagen bij ons in Boskoop (Dijkzicht flat). De afgelopen 25 jaar hebben we niet veel contact met elkaar gehad maar het laatste jaar voor ons vertrek is dit weer behoorlijk aangehaald. Ze hebben 2 dochters, Myra (20) en Casey (16).
De afgelopen week was zalig, bijkomen in huiselijke sfeer en nu voor een wat langere tijd. De jongens hebben veel gebruik gemaakt van hun ipad en voor de tv gehangen. We hadden de beschikking over Russ zijn auto en Karin en ik hebben nog een leuk wijngebied bezocht, verder nog de stad; het strand en een fantastisch park. 's Avonds steeds weer gezellig, gezamenlijk eten en kletsen over vroeger.
In Perth wonen sinds 2 jaar de familie Eijs uit NL, we trokken met hun veel op toen we beiden in Maleisië woonden. Zij vertrokken uit Maleisië rond dezelfde tijd als wij en gingen in Dubai wonen. We hebben ze in 2005 nog bezocht in Dubai. Vincent en Sandra hebben 3 dochters, Elise (16), Margit (12) en Yvet (7). We hebben een leuke BBQ avond gehad bij hun en het weerzien was toch weer speciaal. Gisteren zijn we met Russell en de Fam. Eijs naar een straatfestival in Fremantle geweest, geweldige dag met leuk vermaak in goed gezelschap.
Reisschema:
Di 11 mrt Sydney
Wo 12 mrt Sydney naar Blue Mountains. 2 uur met de trein
Do 13 mrt Blue Mountains naar Sydney. 2 uur met de trein
Vr 14 mrt Sydney
Za 15 mrt Sydney
Zo 16 mrt Sydney
Ma 17 mrt Sydney naar Auckland. 3 uur vlucht
Di 18 mrt Auckland
Wo 19 mrt Auckland naar Matauri Bay. 350 km, 6 uur met de auto
Do 20 mrt Matauri Bay naar Trounson Kauri Park. 200 km, 4 uur auto
Vr 21 mrt Trounson Kauri Park naar Cambridge. 350 km, 7 uur auto
Za 22 mrt Cambridge naar Whakapapa Village. 400 km, 7 uur auto
Zo 23 mrt Whakapapa Village. 50 km, 1,5 uur auto
Ma 24 mrt Whakapapa Village naar Putangirua. 420 km, 7 uur auto
Di 25 mrt Putangirua naar Wellington. 100 km, 2 uur auto
Wo 26 mrt Wellington naar Nelson. 2,5 uur varen. 100 km, 2,5 uur auto
Do 27 mrt Nelson
Vr 28 mrt Nelson naar Kaiteriteri. 130 km, 3 uur auto
Za 29 mrt Abel Tasman track. 4 uur lopen
Zo 30 mrt Abel Tasman track. 4 uur lopen
Ma 31 mrt Abel Tasman track. 4 uur lopen
Di 1 apr Kaiteriteri naar Murchison. 2 uur varen. 200 km, 3 uur auto
Wo 2 apr Murchison naar Mapurika. 350 km, 5,5 uur auto
Do 3 apr Mapurika naar Haast. 180 km, 3 uur auto
Vr 4 apr Haast naar Te Anau. 450 km, 7 uur auto
Za 5 apr Te Anau naar/terug Millford Sound. 2,5 uur varen. 250 km, 4 uur
Zo 6 apr Te Anau naar Dunedin. 430 km, 6 uur auto
Ma 7 apr Dunedin
Di 8 apr Dunedin
Wo 9 apr Dunedin naar Cromwell. 330 km, 6 uur auto
Do 10 apr Cromwell naar Fairly. 410 km, 7 uur auto
Vr 11 apr Fairly naar Kaikura. 430 km, 7 uur auto
Za 12 apr Kaikura naar/terug Blenheim. 320 km, 5 uur auto
Zo 13 apr Kaikura naar Christchurch. 210 km, 3 uur auto
Ma 14 apr Christchurch. 80 km, 2 uur auto
Di 15 apr Christchurch naar Sydney en Perth. 3,5 en 5 uur vlucht
Wo 16 apr t/m Ma 21 apr Perth
Vandaag maandag 21 april zijn we weer aan het inpakken en vertrekken vanavond naar het vliegveld. De afgelopen dagen zijn we ook alweer op jacht gegaan naar werk, thuis komt nu al erg dichtbij. Vannacht een vlucht van 5 uur terug naar Sydney en vervolgens een vlucht door van ruim 14 uur naar Johannesburg, Zuid-Afrika. De start van ons laatste deel van de reis, nog ruim 2 maanden door Afrika. Plan is om via de oostkant omhoog te trekken richting Kenia. Op 30 juni vliegen we vanuit Johannesburg naar Londen en vanaf daar op 1 juli naar Amsterdam waar we rond 11 uur 's ochtends arriveren.
Hi our international friends. Herewith a small contribution on our travels from Rio till Perth.
In Rio we managed to get tickets for the sambodrome. Carnival was already over but they have another grand finale. We realy enjoyed ourselves on the last night and with the sambabeat still in our ears we left late for a short nightrest. We had some delay at the appartement end karin's teleprocessing got stolen at the airport.
We had a very long travel day first to Santiago where had to wait quite a long while for our connection to Sydney. When we arrived we seemed to have lost a day on the way so our reservation was also for the night before. Luckily they were very helpfull in Nomads westend so our parement bechamelsaus valid for next day. We took the train to the Blue Mountains found ourselves a very nice hostel and travelled around bij dubbeldecker, skytrains and more. We walked wooden desks and an interesting trail to the next trainstation. We enjoy the space and nature. In Sydney we went for Darling Harbour, chinatown, beach, botanical garden and the opera house. The public transport is quit affordable and you can take 2 children for one halfprice fare.
After one week Sydney we had a flight to Auckland New Zealand, they were very fussy on our shoes and tent and stayed in a motel on the northcote. This time we rented a car a welcome change after all busses. We were living from the back of the car of a change. Our ride with the Ferry gave us amazing views on the city. We stayed in motels en cabins mostly on holidayparks. Some of the times we were camping as well. One night we were in the middle of 2 beautiful bays and possum were next to our tent. Using DOC sites brings you to more remote natural surroundings. We slept next to a Kauri forest and Boaz and Erik went for a nightwalk hearing kiwi's. We camped at a lakeside meeting more possums and keas. We camped close to the Pinnacles one of the locaties of Lord of the Rings. LOR became part of our objectives for travelling around NZ. We looked at te surrounding of Hobbiton te only build site left but we did not visit the paid part. We visited Mount Doom, Mordor, Poolburn, mt Victoria in Wellington and a gorge. We tried to get as many as possible in to our route. When we return home we will have another look at the movies to see what we recognise. And Tikal uses it to get inspired to read all the books and get his assignment done.
We also had winetasting in our programm. On northern island we we driving a special route and making fun of this route without any winery. Apparantly the route must guide you to take de detour to Martinborough, a very young wine area but at Murdoch James we found some wonderful wines. On southern island we visited Nelson area where we almost joined the harvest was it not we had to do great walk Abel Tasman Coast Track. Unfortunately Erik had to take the boat on the third day because of his knee (meniscus), the boys were happy to accompany him. We also went wine tasting in Central Otago (even twice) and Marlborough.
We travelled around north island for more than a week and south island for 3 weeks and drove 5830 km. To see as much as possible. We saw Marlborough sounds from Ferry and dolphins as well, we saw Frans Jozef and Fox Glacier, we took a cruise through Millford sound, we saw amazing Pancake rocks, Clay Cliffs and Cathedral Cliffs. We went for as many scenic routes as possible but unfortunately the cloudy wheather withhold us from seeing the snow on Mount Cook.
In Dunedin we stayed at Paulien Leijnse her place a former colleague from Holland. They live on a hill with very nice view on the sea and Dunedin. We realy were at ease. And the boys were happy to have someone from their own age to play monopoly and ipad games. It was nice to catch up after those years. We even found time to do some pruning.
We ended our journey in Christchurch visiting a kind of Zoo to see their "big five" amongst them kiwi's. Unfortunately we were disappointed when we returned the car. They offered to bring us to a nearby hotel in their letter but when we returned the car we were bluntly told that they offer this as a service, but we had no rights.
Next morning the taxi brought us to the airport at 4 am and we had to fly to Sydney first. In Sydney they checked our tent again, it was so busy that we had to take the next plane to Perth. In Perth Russell was at the airport he resembled his linkedin picture. Totally the opposite from his long hair in 1989 when Erik met Russell and Valerie in Rajachstan. At that time they also visited us in Boskoop. Since we already had some communication before we arrived we felt very quickly at ease as if it were less years in between. There hospitallity is amazing we stayed were fed (BBQ as well), could use a car.
We used this period to see some things in the neighbourhoud but also to rest prepare for Africa and our return to work. We did not forget to visit the nearby wineries in Swan Valley.
In Perth we also visited dutch family Eijs who we have met while we lived in Malaysia and later on visited in Dubai (2005). We had BBQ meal (barbie) and went al together to street art festival in Fremantle. It is realy nice to catch up with both those families. We are really glad we included this detour within our travels.
Love and greetings,
kEBT
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
