changmai
Door: erik
Blijf op de hoogte en volg familie
09 Mei 2005 | Thailand, Chiang Mai
Chiangmai, Thailand 9 mei 2005
Hoi allemaal,
Eindelijk op weg, na een paar maanden van onzekerheid nu de zekerheid van het reizen met de onzekerheid van de bestemming en wat ons te wachten staat. Maar dit geeft wel een veel beter gevoel. Nu nog even terug naar December.
In december ontslag genomen omdat het bedrijf m'n salaris niet meer kon betalen en het vooruitzicht dat dit nog wel een paar maanden zou aanhouden voordat het bedrijf weer een wat gezondere financieele basis zou hebben. In Maart heb ik nog 2 weken voor het aannemersbedrijf Cypark in Dubai en Doha (Qatar) gewerkt maar de verschillen in inzicht hoe je zaken moet doen lagen te ver uit elkaar om tot een een arbeidsverhouding te komen. Eind Maart afscheid genomen van onze collega's in beide bedrijven en de deur van beide kanten wel opengehouden voor de toekomst.
Eindelijk duidelijkheid en opweg naar andere keuzes. We hadden inmiddels behoorlijk wat vrije tijd gehad (zeker Karin) maar het voelde door de onzekerheid niet als vakantie aan. Hetgeen ook resulteerde in nogal een pessimistisch getint mailtje van Karin in in December. Plan B bestond uit het gaan wonen op Tioman eiland om daar te assisteren in een duikschool. De kontakten waren al gelegd in augustus vorige jaar en dat zag er goed uit. Maar helaas het Zwitserse echtpaar dat de school leidde zijn nooit van hun vakantie terug gekomen (waarschijnlijk vermist op Phuket met de Tsunami) en de hoofdvestiging van de school was een week voordat we kontakt legde platgebrand. Volgens de eigenaren waren er 'mischien' nog wel wat mogelijkheden voor ons maar we waren het 'mischien' inmiddels erg zat dus hebben bedankt en op naar plan C.
Plan C is eigenlijk het mooiste plan van allemaal, een half jaar met het gezin als bagpackers door Azie trekken. We noemde het nog plan C omdat we het eigenlijk nog een jaar hadden willen uitstellen zodat de jongens net iets groter waren en wat meer besef van het reizen zouden hebben. Maar de keuze was gemaakt. We hadden ons vertrek op half April gezet en zijn een aantal weken flink in de weer geweest met inpakken, contractuele verplichtingen afhandelen en afscheid nemen van vrienden en kennissen.
14 April begon onze reis met een nachttrein van Kuala Lumpur naar Hat Jay in zuid Thailand. 16 uur in de trein en de jongens hadden een bovenbed wat ze helemaal geweldig vonden. Vervolgens 4 uur in de bus naar Surratani om daar na een 5 uur wachten de nachtboot te kunnen nemen naar een tropisch 'bounty' eiland genaamd Koh Phangan. Ook de nacht boot van 11 uur 's avonds to 6 uur 's morgens was een groot succes voor de jongens (en dus voor ons ook). We hebben 2 dagen aan de westkust gezeten maar het hotel en het strand was nogal shabby.
De tweede dag 2 scooters gehuurd en opweg om een beter strand te vinden, Karin had nog nooit zelf gereden dus de jongens zaten allebei bij mij. Halferwege op een slecht wegdek kijk ik om waar Karin blijft en raak hierdoor van de weg (stuurfoutje), schade: bloedneus bij Tikal en 2 flinke brandblaren bij Boaz op z'n voet omdat hij tegen de uitlaat was gekomen. Op de terugweg was ik onderweg ergens gestopt om naar een mooie grote boom te kijken en Karin achter me rijdend had dit te laat in gaten en schrok zo dat ze vergat om te remmen. Ze kon ons nog net ontwijken maar ging wel met een klap onderuit, schade: open knie en elleboog, dikke onderarm en een bril aan gruzelementen. Terug in het hotel alles schoongemaakt en verzorgt en we konden er uiteindelijk allemaal wel om lachen. De volgende dag naar de westkust verhuisd, deze keer slim met een taxi. Bijna 2 weken vertoeft op dit prachtige strand in een hotel met een fantastisch mooie tuin. Goed eten en drinken en rust om alle wonden te helen.
30 april weer op weg met de nachtboot naar het vaste land om aansluitend de dagtrein naar Bangkok te hebben. 's Avonds laat in BKK aangekomen en een simpele hotelletje in de buurt van het station genomen omdat we de volgende dag halferwege de middag in de nachttrein zouden stappen naar her noorden van Thailand naar Chiangmai. Het reizen gaat over het algemeen vrij goed met de jongens, zeker treinen en boten omdat ze dan in ieder geval lekker rond kunnen rennen. De afgelopen 10 dagen zijn we hier in Chiangmai gweest om stad en omgeving te bekijken en een drie daagse jungle trek gemaakt waar je onderweg in bamboehutjes slaapt, grote watervallen bezoekt, een tocht op een olifant maakt en op een gammel bamboevlot de rivier afraft. Niet altijd even makkelijk zeker niet als de jongens moe beginnen te worden en je moet nog een eind, maar even zo goed een groot avontuur.
De komende dagen krijgen we nog Thaise kookles en bezoeken de langnek hilltribe. Zondag vliegen we naar Yangon hoofdstad van Myanmar (Burma) om daar de reis voort te zetten. Volgende bericht over een paar weken vanuit Burma.
Groetjes,
Erik, Karin, Boaz en Tikal
Hoi allemaal,
Eindelijk op weg, na een paar maanden van onzekerheid nu de zekerheid van het reizen met de onzekerheid van de bestemming en wat ons te wachten staat. Maar dit geeft wel een veel beter gevoel. Nu nog even terug naar December.
In december ontslag genomen omdat het bedrijf m'n salaris niet meer kon betalen en het vooruitzicht dat dit nog wel een paar maanden zou aanhouden voordat het bedrijf weer een wat gezondere financieele basis zou hebben. In Maart heb ik nog 2 weken voor het aannemersbedrijf Cypark in Dubai en Doha (Qatar) gewerkt maar de verschillen in inzicht hoe je zaken moet doen lagen te ver uit elkaar om tot een een arbeidsverhouding te komen. Eind Maart afscheid genomen van onze collega's in beide bedrijven en de deur van beide kanten wel opengehouden voor de toekomst.
Eindelijk duidelijkheid en opweg naar andere keuzes. We hadden inmiddels behoorlijk wat vrije tijd gehad (zeker Karin) maar het voelde door de onzekerheid niet als vakantie aan. Hetgeen ook resulteerde in nogal een pessimistisch getint mailtje van Karin in in December. Plan B bestond uit het gaan wonen op Tioman eiland om daar te assisteren in een duikschool. De kontakten waren al gelegd in augustus vorige jaar en dat zag er goed uit. Maar helaas het Zwitserse echtpaar dat de school leidde zijn nooit van hun vakantie terug gekomen (waarschijnlijk vermist op Phuket met de Tsunami) en de hoofdvestiging van de school was een week voordat we kontakt legde platgebrand. Volgens de eigenaren waren er 'mischien' nog wel wat mogelijkheden voor ons maar we waren het 'mischien' inmiddels erg zat dus hebben bedankt en op naar plan C.
Plan C is eigenlijk het mooiste plan van allemaal, een half jaar met het gezin als bagpackers door Azie trekken. We noemde het nog plan C omdat we het eigenlijk nog een jaar hadden willen uitstellen zodat de jongens net iets groter waren en wat meer besef van het reizen zouden hebben. Maar de keuze was gemaakt. We hadden ons vertrek op half April gezet en zijn een aantal weken flink in de weer geweest met inpakken, contractuele verplichtingen afhandelen en afscheid nemen van vrienden en kennissen.
14 April begon onze reis met een nachttrein van Kuala Lumpur naar Hat Jay in zuid Thailand. 16 uur in de trein en de jongens hadden een bovenbed wat ze helemaal geweldig vonden. Vervolgens 4 uur in de bus naar Surratani om daar na een 5 uur wachten de nachtboot te kunnen nemen naar een tropisch 'bounty' eiland genaamd Koh Phangan. Ook de nacht boot van 11 uur 's avonds to 6 uur 's morgens was een groot succes voor de jongens (en dus voor ons ook). We hebben 2 dagen aan de westkust gezeten maar het hotel en het strand was nogal shabby.
De tweede dag 2 scooters gehuurd en opweg om een beter strand te vinden, Karin had nog nooit zelf gereden dus de jongens zaten allebei bij mij. Halferwege op een slecht wegdek kijk ik om waar Karin blijft en raak hierdoor van de weg (stuurfoutje), schade: bloedneus bij Tikal en 2 flinke brandblaren bij Boaz op z'n voet omdat hij tegen de uitlaat was gekomen. Op de terugweg was ik onderweg ergens gestopt om naar een mooie grote boom te kijken en Karin achter me rijdend had dit te laat in gaten en schrok zo dat ze vergat om te remmen. Ze kon ons nog net ontwijken maar ging wel met een klap onderuit, schade: open knie en elleboog, dikke onderarm en een bril aan gruzelementen. Terug in het hotel alles schoongemaakt en verzorgt en we konden er uiteindelijk allemaal wel om lachen. De volgende dag naar de westkust verhuisd, deze keer slim met een taxi. Bijna 2 weken vertoeft op dit prachtige strand in een hotel met een fantastisch mooie tuin. Goed eten en drinken en rust om alle wonden te helen.
30 april weer op weg met de nachtboot naar het vaste land om aansluitend de dagtrein naar Bangkok te hebben. 's Avonds laat in BKK aangekomen en een simpele hotelletje in de buurt van het station genomen omdat we de volgende dag halferwege de middag in de nachttrein zouden stappen naar her noorden van Thailand naar Chiangmai. Het reizen gaat over het algemeen vrij goed met de jongens, zeker treinen en boten omdat ze dan in ieder geval lekker rond kunnen rennen. De afgelopen 10 dagen zijn we hier in Chiangmai gweest om stad en omgeving te bekijken en een drie daagse jungle trek gemaakt waar je onderweg in bamboehutjes slaapt, grote watervallen bezoekt, een tocht op een olifant maakt en op een gammel bamboevlot de rivier afraft. Niet altijd even makkelijk zeker niet als de jongens moe beginnen te worden en je moet nog een eind, maar even zo goed een groot avontuur.
De komende dagen krijgen we nog Thaise kookles en bezoeken de langnek hilltribe. Zondag vliegen we naar Yangon hoofdstad van Myanmar (Burma) om daar de reis voort te zetten. Volgende bericht over een paar weken vanuit Burma.
Groetjes,
Erik, Karin, Boaz en Tikal
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
